Jak odbudować związek po zdradzie, czy jest to możliwe?

Odkrycie kłamstwa, niedowierzanie, burza emocji, lawina pytań - jak ocalić związek, i przede wszystkim, dlaczego warto? Od kilku lat Centrum Profilaktyki Społecznej prowadzi badania dotyczące kontaktów pozamałżeńskich i życia seksualnego w Polsce. Dane z Edycji 2016 wskazują, że około 25% badanych małżonków zdradziło swojego partnera - u mężczyzn był to jednorazowy epizod, u kobiet dłuższa relacja.

Dlaczego zdradzamy? 3 etapy związku

Istnieje teoria, opisana przez dwóch psychologów, prowadzących Instytut Relacji w Kalifornii, wskazująca na określony punkt, czyli dany moment w długotrwałych związkach miłosnych (DZM), kiedy prawdopodobieństwo zdrady jest najwyższe.

Bez względu na staż relacji, większość par przechodzi przez zbliżone stadia rozwoju związku od magicznego, przez bardziej świadomy (pojawiają się problemy i zauważalne stają się dzielące partnerów różnice), aż do współdziałania opartego na akceptacji, wsparciu i wzajemnym docenianiu się, partnerskim zrozumieniu.

Przejście z drugiego etapu do końcowej, dojrzałej fazy związku może trwać latami, a dotarcie tam to bezustanna walka ze swoimi słabościami, egoizmem lub, wręcz przeciwnie, nadmierną troską.

Czasem jest to konieczność przewartościowania wzorców wyniesionych z domu i wypracowania własnych, w oparciu o otwartą komunikację, zrozumienie odmienności charakterów, jasne wyrażanie oczekiwań i najważniejsze -  kompromisowość. Niby oczywiste, ale niezmiennie trudne do wypracowania. I tu jest pies pogrzebany.

Jak odbudować związek po zdradzie męża?

Znam historię pary, bardzo bliskich mi ludzi, którzy ciągle zbliżali się do dojrzałej fazy związku, ale po pewnym czasie nastąpił regres. Efektem był poważny kryzys w związku, który nastąpił po kilkunastu latach małżeństwa. Pojawiła się kobieta o kompletnie odmiennym stylu życia, mogłoby się zdawać bardziej zbliżonym do jego osobowości. Reakcja żony i chęć odbudowy relacji była niesamowita, choć poprzedziły ją długie miesiące ogromnego żalu, utraty wiary w siebie, złości i bezradności. Co ocaliło małżeństwo?

Analiza przyczyny i prawdziwa chęć odnalezienia się na nowo, na początku jednostronna, z czasem pociągnęła za sobą zaangażowanie drugiej strony - odkrycie wspólnych zainteresowań po latach, odrzucenie negatywnych emocji, wzajemnej krytyki, konstruktywne rozmowy, wspólne działania, nowe plany. Najważniejszym krokiem w stronę odbudowy związku były, wymagające codziennego wysiłku, próby odrzucenia dotychczasowych, złych wzorców komunikacji. Więcej na ten temat można znaleźć w książce: Pogodzić różnice. Jak odbudować związek, odkrywając na nowo ukochaną osobę (autorzy: Andrew Christensen, Brian D. Doss, Neil S. Jacobson).

Nie poruszam tematu winy, dumy, poczucia godności czy odrzucenia – choć nierozłącznie związane z opisywaną treścią, są to osobne kwestie, które dla każdego będą ogromnym wyzwaniem, tym większym im większa wrażliwość emocjonalna, typ osobowości, bagaż doświadczeń oraz okoliczności zewnętrzne (praca, rodzina, czyli dodatkowy stres, który może nasilić odbiór bodźców, utrudniać odnalezienie się w sytuacji bez specjalistycznej pomocy).

Jak odbudować związek po zdradzie żony

Choć, według statystyk CPS, mężczyźni zdradzają częściej, to właśnie kobiety deklarują utrzymywanie dłuższych relacji pozamałżeńskich. Kobieta angażuje się w kolejną relację, co mogłoby wskazywać, że niekoniecznie traktuje zdradę jako przygodę, odskocznię, chwilową ucieczkę, ale szuka tego, czego w obecnym związku nie doświadcza.

Byłam świadkiem relacji, w której partnerka zaczęła szukać i utrzymywać nowe znajomości jedynie dlatego, że jej partner stał się powściągliwy emocjonalnie w reakcji na jej nadmierną uczuciowość.

Kobieta i mężczyzna mają różne potrzeby, odmienną naturę, inną płeć psychiczną, hormonalną, genetyczną (polecam sięgnąć do lektury Płeć mózgu Anne Moir i Davida Jessela lub obejrzeć na YouTube bardziej humorystyczne przedstawienie tematu, przez mówcę i doradcę w obszarze relacji damsko – męskich M. Gungora, pt. Czym różni się mózg mężczyzny od mózgu kobiety).

Nie piszę o tym, żeby usprawiedliwić ucieczkę w relację pozamałżeńską. Myślę, że chociaż to oczywiste,  warto wskazać na ciągle aktualny temat trudności w zrozumieniu kobiecej natury przez mężczyzn i na odwrót.

Nie uważam też, że mamy spełniać wszystkie oczekiwania i każde z naszych ma zostać spełnione. Ale zrozumienie specyfiki płci może pomóc w porzuceniu stereotypowego, często prześmiewczego myślenia o wzajemnych potrzebach. Może nas to uwolnić od krytyki, obwiniania partnera/partnerki, oszukiwania, ukrywania swoich potrzeb w strachu przed odrzuceniem i niezrozumieniem oraz skłonić do refleksji.