Pierwsze dni z dzieckiem w domu, czyli jak zostaje się rodzicem

Pierwsze dni z dzieckiem w domu – w towarzystwie rodziny czy osobno?

Pojawienie się pierwszego dziecka przypomina wkroczenie na nieznane wody i nic dziwnego, że chcesz poświęcić maluszkowi każdą chwilę – poznać się i oswoić sytuację. Z tego powodu obecność nawet najbliższej rodziny, która w równym stopniu oczekiwała na ten moment, może być niepożądana. Z drugiej strony, to właśnie to wpłynięcie na nieznane lądy, może być powodem, dla którego warto rozważyć jednak przyjecie pomocy ze strony najbliższych.

Będziesz mogła całkowicie oddać się dziecku, nie martwiąc się o tak prozaiczne czynności, jak gotowanie czy zakupy. W tym wypadku nie ma co zawczasu kategorycznie odmawiać pomocy, tylko elastycznie, zależnie od okoliczności przyjąć propozycję rodziny.

Oczywiście wszystko na Twoich zasadach, żebyś mogła z mężem ochłonąć po wielkich emocjach, dojść do siebie po porodzie i nacieszyć maleństwem.

Sprawdź też, kiedy pojawia się instynkt macierzyński.

„Kochanie, chyba mamy dziecko” − kiedy budzi się w Tobie rodzic?

Pierwsze tygodnie, a nawet całe miesiące wyglądają podobnie. Każdy dzień to szereg powtarzających się czynności. A im więcej rutyny, tym maluszek czuje się bezpieczniej.

Nietrudno więc wpaść w mechaniczne wykonywanie prostych rzeczy: karmienie, przewijanie, przebieranie, spacery itp.

Przebudzenie rodzica następuje po kilku miesiącach, kiedy masz wrażenie, że nie robiłeś nic innego. Właśnie w tych pozornie mało istotnych czynnościach, między jedną zmianą pieluchy, a zapieraniem ubrudzonych ubranek, zaczyna się rodzicielstwo. Umacnia się za każdym razem, kiedy pomijasz własną wygodę i zmęczenie, a potrzeby dziecka stawiasz na pierwszym miejscu. To pod koniec dnia pozwala poczuć dumę z siebie.

Sprawdź też, jak przebiega połóg.

Z każdym dniem utwierdzam się w przekonaniu, że żadne z doświadczeń życiowych nie uszlachetnia tak bardzo jak rodzicielstwo. Nagle odkrywamy w sobie nieznane dotąd pokłady empatii i cierpliwości.

Dzieci pozwalają zdystansować się do codziennych obowiązków i przewartościować życie. Gorszy dzień w pracy, problemy z autem, uciekający autobus nie decydują o udanym dniu, gdy wita Cię w nim uśmiechnięty maluch.

Twój poświęcony dzieciom czas, wraca z podwójną energią, bo nic nie nastraja tak pozytywnie, jak pełne zapału, zawsze gotowe do zabawy i zaciekawione wszystkim dzieci. Przeświadczenie, że to, jakimi dorosłymi będą Twoje dzieci w znacznej mierze zależy od Ciebie i Twojego podejścia, stawia do pionu.

I chyba najtrudniejsza rodzicielstwie jest świadomość, że wychowuje się dziecko do samodzielności, tak, żeby mogło służyć innym, czy to przez założenie swojej rodziny, czy wybór innej drogi życiowej − niekoniecznie zgodnej z wolą rodziców, za to gwarantującej jego szczęście.