Tetraplegia − paraliż 4 kończyn

Tetraplegia oznacza porażenie wszystkich 4 kończyn, zarówno dolnych, jak i górnych. Jedną z przyczyn porażenia 4-kończynowego są uszkodzenia rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym. Do tertaplegii może dojść też w wyniku niektórych chorób neurologicznych, w tym dziecięcego porażenia mózgowego. Jakie są objawy tetraplegii? Czy istnieje możliwość leczenia porażenia czterokończynowego?

Porażenie czterokończynowe − jak do niego dochodzi?

Żeby zrozumieć, jak dochodzi do porażenia, spróbuj wyobrazić sobie mechanizm powstawania impulsu, który wywołuje ruch mięśni. W najprostszych słowach można powiedzieć, że decyzja o wykonaniu ruchu zapada w korze mózgowej. Następnie, za pomocą neuronów, przekazywana jest drogą rdzenia kręgowego do dedykowanej grupy mięśni.

Droga nerwowa obejmuje 2 motoneurony − górny neuron ruchowy, który jest w korze mózgowej i dolny, który prowadzi do odpowiedniego mięśnia.

Impuls nerwowy musi przebyć naprawdę długą drogę, żeby mięśnie wykonały polecenie z ośrodkowego układu nerwowego. Na każdym z etapów drogi impulsu nerwowego może dojść do jej uszkodzenia, co skutkuje między innymi porażeniem czterokończynowym.

Sprawdź też, czym jest dystonia.

Tetraplegia − jakie są jej rodzaje?

Porażenie czterokończynowe, czyli całkowity brak zdolności do wykonywania ruchów, może być zarówno odwracalne, jak i nieodwracalne.

Do odwracalnej tetraplegii może dochodzić w przebiegu przejściowych stanów neurologicznych, np. ostrych zapalnych polineuropatii.

Najczęściej jednak powodem porażenia czterokończynowego jest uszkodzenie rdzenia kręgowego podczas urazu kręgosłupa i zwykle jest ono nieodwracalne.

W zależności od poziomu, na którym dochodzi do urazu rdzenia, porażenie ma różne nasilenie − im wyżej, tym jest bardziej zaawansowane. Uraz kręgosłupa w odcinku szyjnym to najczęstszy powód tetraplegii, bo w tym miejscu biegną kluczowe dla ruchu kończyn neurony. Do urazu rdzenia kręgowego dochodzi najczęściej w wyniku wypadków komunikacyjnych czy skoków do wody w otwartych akwenach, gdzie skoczek nie jest świadom, jak płytko znajduje się dno.

Porażenie kończyn dzieli się też ze względu na stopień napięcia mięśni na wiotkie i spastyczne.

Porażenie czterokończynowe spastyczne powodowane jest przez uszkodzenie wspomnianego wcześniej górnego motoneuronu, czyli odcinka drogi nerwowej, który biegnie w ośrodkowym układzie nerwowym. Do objawów spastycznego porażenia należy między innymi wzmożone napięcie mięśniowe, wygórowane odruchy głębokie, zniesienie odruchów powierzchownych i brak zaniku mięśni.

Porażenie wiotkie natomiast jest skutkiem uszkodzenia dolnego neuronu ruchowego, czyli fragmentu drogi nerwowej biegnącego od rogów przednich rdzenia kręgowego do mięśni. Objawami wiotkiego porażenia jest między innymi znaczne osłabienie siły mięśni, spadek napięcia mięśniowego oraz brak odruchów głębokich.

Sprawdź też, z czego może wynikać drętwienie palców u nóg.

Dziecięce porażenie mózgowe czterokończynowe

Mózgowe porażenie dziecięce, to bardzo szeroka grupa chorób, którą łączą zaburzenia poruszania się u dzieci.

Powodem tych zaburzeń jest trwałe uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego dziecka na bardzo wczesnym etapie rozwoju.

Wśród przyczyn mózgowego porażenia dziecięcego leży między innymi:

• wcześniactwo
• zbyt mała masa urodzeniowa
• zespół aspiracji smółki
• urazy okołoporodowe
• niedotlenienie w czasie porodu
• wady wrodzone
• ciężka żółtaczka noworodków
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
• zatrucia w okresie noworodkowym

Wśród postaci mózgowego porażenia dziecięcego wyróżnić można dziecięce porażenie mózgowe czterokończynowe, ale również porażenie z przewagą kończyn górnych czy porażenie mięśni tylko jednej połowy ciała. Porażenie mózgowe czterokończynowe jest najcięższą postacią tej choroby.

Sprawdź też, na czym polega neurorehabilitacja.

Porażenie czterokończynowe − rehabilitacja!

Tetraplegia to duże wyzwanie terapeutyczne dla lekarzy i fizjoterapeutów. Zwykle potrzeba wiele czasu, zanim pacjent choć częściowo odzyska władanie w mięśniach. Całkowite odwrócenie objawów paraliżu jest niemożliwe, można natomiast choć częściowo przywrócić zdolności ruchowe.

Rokowanie dla pacjenta jest ściśle związane z przyczyną tetraplegii. W przypadku urazu kręgosłupa z przerwaniem rdzenia kręgowego jest ono złe.

Każdy pacjent z porażeniem czterokończynowym wymaga rehabilitacji, która powinna być prowadzona pod okiem wykwalifikowanego fizjoterapeuty. Rehabilitacja pozwala uniknąć powikłań jakie grożą osobie z tetraplegią (przykurcze, zaniki mięśniowe, odleżyny), pozwala też utrzymać ruchomość w obrębie stawów. Jeśli tetraplegia wywołana jest odwracalnymi przyczynami, wtedy rehabilitacja pozwala na stopniowy powrót pacjenta do sprawności ruchowej.