Trzydniówka u dzieci – leczyć czy nie leczyć?

Znana pod potoczną nazwą trzydniówka, to rumień nagły czy gorączka trzydniowa. Kiedy pojawia się u dzieci, rodzice zwykle nerwowo reagują. Jednak jak właściwie zachować się, kiedy u dziecka pojawią się pierwsze objawy? Warto dowiedzieć się, co robić i czy konieczne jest leczenie przy tej dolegliwości. Sprawdź to!

Gorączka trzydniowa − przyczyny

Gorączka trzydniowa, popularnie zwana trzydniówką to choroba o podłożu wirusowym. Zwykle dotyka dzieci w wieku do 2 lat. Przypadki trzydniówki u dzieci powyżej 4. roku życia zdarzają się już bardzo rzadko.

Przyczyną choroby jest zakażenie wirusami HHV6 i HHV7.

Twoje dziecko może zarazić się od innej chorej osoby. I tak naprawdę nie jest to trudne, bo zakaźność tego typu infekcji jest znaczna. Co więcej, dzieci mogą przechodzić zakażenie wirusem również bez wyraźnych objawów. Nie trudno więc o rozprzestrzenianie się choroby wśród maluchów.

Okres wylęgania wirusa wynosi około 15 dni. Uważa się, że trzydniówka to najczęstsza infekcja wieku niemowlęcego i jest odpowiedzialna za połowę przypadków wysokiej gorączki u maluchów.

Sprawdź też leki przeciwgorączkowe dla dzieci.

Potoczna nazwa choroby wynika z charakterystycznego utrzymywania się wysokiej temperatury ciała u dziecka około 3 dni.

3-dniówka u dziecka − objawy

Przy trzydniówce u dziecka charakterystyczne są objawy takie jak:

• wysoka gorączka

Zwykle pojawia się nagle, jest wysoka i może dochodzić do 40⁰C i utrzymywać się około 3 dni.

• wysypka  

Najczęściej pojawia się po ustąpieniu gorączki i nie utrzymuje zbyt długo. Ma charakter drobno plamkowy i bladoróżowe zabarwienie. Są to zazwyczaj malutkie plamki lub grudki. Charakterystyczne w przypadku wysypki towarzyszącej trzydniówce jest to, że zanika ona po uciśnięciu. Najczęściej występuje w obrębie tułowia i szyi, nieco rzadziej na twarzy i sporadycznie na kończynach.

Ponadto u dziecka może wystąpić również biegunka i czasem objawy ze strony układu oddechowego o małym stopniu nasilenia (np. sporadycznie występujący kaszel).

Sprawdź też leki na zaparcia u dzieci.

Przy wysokiej gorączce u dziecka mogą pojawić się też drgawki. Jeżeli zauważysz taki objaw u swojego dziecka, lepiej szybko skonsultuj się z lekarzem.

U części dzieci przechodzących tę infekcję może dojść również do powiększenia węzłów chłonnych.

Trzydniówka − leczenie

W momencie wystąpienia gorączki, najlepiej podaj dziecku preparaty obniżające temperaturę ciała. Występują one nie tylko w formie tabletek. Specjalnie dla małych dzieci są one dostępne powszechnie zarówno w formie zawiesin, jak i czopków.

Zarówno dawka jednorazowa, jak i dobowa, dobierana jest w zależności od masy ciała Twojego dziecka.

W razie wysokiej gorączki i słabej reakcji na leki przeciwgorączkowe czy krótkotrwałej reakcji na lek i szybkim powrocie wysokiej temperatury, można stosować naprzemiennie preparaty na bazie paracetamolu i ibuprofenu.

Zobacz też: 5 sposobów, jak zbić gorączkę naturalnymi sposobami.

Choroba dotyka najczęściej małe dzieci. Dlatego oprócz podawania leków przeciwgorączkowych, lepiej udaj się na wizytę u lekarza.

Pamiętaj też, żeby podawać dziecku dużo płynów, najlepiej wzbogaconych o elektrolity. Postaraj się też uspokoić dziecko i skłonić je do snu − wtedy organizm szybciej się zregeneruje.  

Choroba zwykle ustępuje samoistnie, a przebyta infekcja zwiększa oporność u dziecka na zakażenie danym wirusem na dłuższy czas.

Pamiętaj jednak, że trzydniówka wywoływana jest przez różnego rodzaju wirusy. Dlatego nigdy nie masz pewności, że choroba nie dopadnie Twojego malucha ponownie. Na szczęście choroba ta jest zwykle niegroźna i nie powoduje żadnych powikłań.

Trzydniówka u dziecka nie wymaga leczenia przyczynowego. Stosuje się natomiast leki działające objawowo, czyli takie, które obniżą gorączkę czy pomogą nawodnić organizm dziecka.

Po konsultacji u pediatry lekarz może zalecić wykonanie badań, takich jak np. morfologia krwi.

Sprawdź też leki i syropy na kaszel dla dzieci.

Trzydniówka − jak uchronić przed nią dziecko?

Jak w przypadku innych infekcji przenoszonych przez zakażonych chorych, najlepiej w miarę możliwości ograniczyć kontakt malucha z chorym lub osobą, która niedawno przechodziła infekcję. Chory zaraża średnio do tygodnia po przebytej infekcji.

Obecnie na rynku nie ma szczepionki chroniącej przed rumieniem nagłym. Nie ma więc sposobu na całkowitą ochronę malucha przed zachorowaniem na tę chorobę.

Pamiętaj jednak, żeby często myć dziecku rączki i zachować odpowiednią higienę.