Agresywne dziecko w przedszkolu. Jak sobie z tym poradzić?

Objawy agresji pojawiają się już u 2-letnich dzieci. Nawet u tych grzecznych i spokojnych. Wielu rodziców nie wie, jak zareagować na takie napady agresji u dziecka i jak im zapobiegać. Agresywne dziecko jak sobie z nimi poradzić?

Agresja u dzieci - przyczyny

Jeżeli u dziecka pojawia się agresja, to przede wszystkim szukaj przyczyny, a nie skupiaj się na samym zjawisku agresji. A jakie są przyczyny agresji i dziecka?

Agresja jest zawsze odpowiedzią dziecka na pewne trudne sytuacje lub stany emocjonalne w jego życiu. Prawda jest taka, że przedszkolak ma jeszcze nie do końca rozwinięty układ nerwowy i z wieloma emocjami nie umie sobie poradzić. Nie rozumie, co się z nim dzieje, jak odczuwa złość, strach czy rozgoryczenie. Nie wie, jak zareagować na te emocje. Dlatego wybiera takie sposoby, jakie jemu wydają się najodpowiedniejsze czyli wyładowanie swoich emocji na innych ludziach (rówieśnikach lub opiekunach) lub na przedmiotach. Stąd walenie głową o ścianę, porozbijane naczynia czy porozrzucane zabawki.

Agresja u dzieci w wieku przedszkolnym często wynika z chęci zwrócenia na siebie uwagi dorosłego. Dzieci bardzo potrzebują naszej uwagi i nie ma w tym nic złego.

Inna przyczyną agresywnych zachowań (a także nerwowości i problemów z koncertują) u dziecka może być niedobór magnezu. Dlatego, warto stosować dietę bogatą w ten minerał i w razie potrzeby, podać suplementy, np. Magnum Junior saszetki.

Agresja u najmłodszych to całkowicie naturalne zjawisko, które pojawia się na pewnym etapie rozwoju. Dziecko odbiera bardzo dużo bodźców, emocji, informacji, lecz nie potrafi ich jeszcze odpowiednio zinterpretować oraz na nie odpowiedzieć. W takiej sytuacji w maluchu rodzi się frustracja, a jedynym sposobem jej rozładowania bywa agresja

komentuje lek. med. Aleksandra Malewska.

Agresywne dziecko - czy można temu przeciwdziałać?

W pewnym stopniu tak. Jak już wspomniałam wcześniej, układ nerwowy dziecka nie jest tak wykształcony, jak u dorosłego. Dlatego czasem po prostu nie jest w stanie panować nad swoim zachowaniem. Jednak istnieją pewne sposoby, żeby oswoić dziecko ze swoimi emocjami.

1. Spędzaj jak najwięcej czasu z dzieckiem

Budowanie mocnej i trwałej relacji między dzieckiem i rodzicem z pewnością nie zaszkodzi. Dziecko, które czuje się kochane i rozumiane, lepiej reaguje na stresujące sytuacje. W przypadku zaś napadu agresji, będzie mu łatwiej słuchać i przyswajać Twoje nauki i dobre rady.

Sprawdź też, na czym polega bunt dwulatka.

2. Dawaj dobry przykład

Trudno o wyeliminowanie agresywnych zachowań u dziecka, które jest świadkiem agresji u rodziców i opiekunów.

3. Zwracaj uwagę na towarzystwo dziecka

Dziecko uczy się agresywnych zachowań także od rówieśników i bohaterów ulubionych bajek czy programów. Dlatego, warto zwracać uwagę, z kim przebywa Twoje dziecko i co ogląda.

4. Naucz dziecko jak rozpoznawać emocje i sobie z nimi radzić

5. Wyznacz dziecku granice

Bardzo często mów dziecku o tym, że nie wolno bić innych i niszczyć rzeczy.

6. Daj dziecku się wyszaleć!

Aktywność fizyczna jest świetnym sposobem na rozładowanie negatywnych emocji.

Zobacz też, jak przygotować siebie i dziecko na jego pójście do przedszkola: Jak przygotować dziecko do przedszkola, żeby dobrze się przyjęło?

Jak reagować na agresję u dziecka?

Lepiej oddzielić agresywne dziecko od innych osób, którym mogłoby wyrządzić krzywdę. Zwłaszcza jeżeli wokół są inne dzieci. Dlatego, opiekunki powinny jak najszybciej odizolować agresywne dziecko w przedszkolu tak, żeby chronić inne dzieci.

Jednocześnie, jeżeli to możliwe, nie powinno się na siłę go uspokajać. Najlepiej, dać mu gdzieś w ustronnym miejscu (o ile jest to możliwe) wyładować emocje niech sobie pokrzyczy i potupie nogami. Poczekaj spokojnie aż się uspokoi. Z doświadczenia wiem, że najtrudniejsze jest w takiej sytuacji jest samemu powstrzymanie się od negatywnych emocji i wybuchu złości. Warto jednak spróbować. Twoja złość może doprowadzić do zaognienia sytuacji.

Jak maluch się uspokoi, wtedy najlepiej mu przypomnieć o tym, że przekroczył granice, o których już tyle razy z nim rozmawiałaś. O zaistniałej sytuacji warto dogłębnie porozmawiać z dzieckiem, jak już będzie spokojne i zrelaksowane. Wtedy postaraj się wspólnie z dzieckiem przeanalizować i wymyślić, jak w tej sytuacji powinno się zachować. Spróbujecie razem nazwać emocje, które doprowadziły dziecko do agresywnego zachowania i znaleźć alternatywny sposób na poradzenie sobie z daną emocją w przyszłości. Najlepiej, jeżeli sama dasz mu dojść do rozwiązania. Wtedy lepiej przyswoi je na dłużej.

Dla nikogo, kto śledzi ten blog, nie jest nowością, że bardzo bliska jest mi koncepcja rodzicielstwa bliskości i wychowania bez kar i nagród. Dlaczego?

Po pierwsze, kary po prostu się nie sprawdzają na dłuższą metę. Kara może być chwilowo skuteczna, jednak w dłuższej perspektywie czasowej, nie sprawi, że dziecko będzie się zachowywało tak, jakbyśmy od niego tego oczekiwali

Po drugie, kary kształtują w dzieciach pogląd, że zadawani innym osobom bólu jest wyrazem miłości (no bo przecież karząc dzieci, zadajesz im ból, właśnie z miłości).

Po trzecie, karanie psuje Twoje relacje z dzieckiem.  Walka z dzieckiem (poprzez wymierzanie mu kar za nieposłuszeństwo), zawsze będzie przegrana. Bo co z tego, że wygrasz i dasz mu nauczkę. Ba! Może się nawet okazać, że przez jakiś czas rzeczywiście dostosuje się Twoich wymagań. Jednak w dłuższej perspektywie sprawi, że dziecko będzie się buntować przeciw rodzicom i powtarzać te same zachowania!

Sprawdź też, jak nauczyć dziecko porządku.