Jak być mamą i pozostać sobą? Bo bycie mamą to sztuka!

Jak być mamą i nie zwariować?

W tym wszystkim musisz (tak! MUSISZ) znaleźć przestrzeń dla siebie − czas na zaspokajanie swoich potrzeb. Niezbędny jest balans między rolą mamy, a pielęgnowaniem własnego JA.

Tak, tak, wiem co sądzisz. Skupienie się na sobie ma pejoratywny wydźwięk, szczególnie w czasach, kiedy egocentryzm i samorozwój są promowane jako najlepszy model na życie. W przypadku mam odchylenie występuje w drugą stronę. Zupełnie pomijają siebie. Tak jakby macierzyństwo oznaczało narodziny nowego życia i utratę Twojego.

Nic z tych rzeczy! Tylko o zachowanie swojej przestrzeni trzeba zawalczyć. Wyszarpać chwilę dla siebie, co często będzie okupione wyrzutami sumienia, bo przecież powinnaś poświęcić ją dzieciom. Jeśli masz taką możliwość, skorzystaj z pomocy najbliższych. Niech zajmą się przez chwilę dzieciakami. To dla nich raptem kilka godzin z całego tygodnia, a dla Ciebie szansa, żeby wyjąć stary zestaw ćwiczeń z angielskiego, skoczyć do kina czy zapuścić się w miasto, żeby dać się zaskoczyć i złapać zajawkę na coś zupełnie nowego.

Sprawdź też, kiedy pojawia się instynkt macierzyński.

Jak wychować i nie zwariować?

Jeśli nie przekonują Cię egoistyczne pobudki, pamiętaj, że będzie to korzyścią dla całej rodziny. Dzieci uczą się obserwując. Dlatego nie pomogą Twoje słowa zachęty, żeby rozwijały swoje pasje, jeśli tego samego nie zobaczą u Ciebie.

Jestem przekonana, że dziecko, które widzi swoją mamę pochłoniętą jakimś tematem, zaangażowaną w jakiś projekt, samo będzie podobnie podchodzić do otaczającej je rzeczywistości. Zadbanie o własne potrzeby pozwoli zdystansować się od bieżących wydarzeń. Trudniej będzie Cię wyprowadzić z równowagi rozlanym  kubkiem czy poplamioną koszulą.

Sprawdź też, jak wrócić do pracy po urlopie macierzyńskim.

Natomiast widok wypalonej mamy, gasnącej z tygodnia na tydzień, coraz częściej przypominającej chodzącą bombę sprawi, że maluchy, przejmą takie myślenie − przekonane, że dorosłość tak wygląda.

Bardzo intensywnie na moją wyobraźnię działa scenka chętnie przytaczana w różnych filmach familijnych, w której jeden nastolatek zwraca się do drugiego:  „ja w przyszłości na pewno nie będę taki jak matka/ojciec”. Cytat wypowiadany szczególnie często po otrzymaniu jakiegoś zakazu na wyjście czy szalony zakup. Co innego, jeśli zdanie wypowiadane jest w przypływie chwilowej emocji, gorzej, jeśli jest silnie utwierdzonym przekonaniem. Dlatego włączając czas dla siebie do tygodniowego rozkładu jazdy, uczysz dzieci szacunku do potrzeb innych, a realizując swoje potrzeby – staniesz się dla nich inspiracją.

Tego nam życzę.