Rogowacenie słoneczne − leczenie zacznij szybko!
Rogowacenie słoneczne to chropowate plamki na skórze. Najczęściej tworzy się u osób starszych. Ponieważ jest stanem przednowotworowym, wymaga pilnej diagnostyki. Dowiedz się więcej!
Spis treści
Rogowacenie słoneczne to bardzo częsty problem, szczególnie u ludzi starszych. Powstaje na skórze, która cały czas jest wystawiana na słońce, czyli na promieniowanie ultrafioletowe. Częściej zdarza się u osób z jasną karnacją. Rogowacenie słoneczne to stan przednowotworowy. Dlatego bardzo ważne jest wykrycie i wczesne leczenie rogowacenia słonecznego!
Rogowacenie słoneczne − skąd się bierze?
Rogowacenie słoneczne (rogowacenie starcze) powstaje na skórze, która stale wystawiana jest na nadmierną ekspozycję na promieniowanie słoneczne. Poznać go możesz po charakterystycznych rumieniowych plamach z szorstką, chropowatą, łuszczącą się powierzchnią. Najczęściej występuje na twarzy, na małżowinach usznych, na grzbietach rąk czy na skórze głowy.
Wokół ogniska widać cechy fotouszkodzenia skóry − są to między innymi liczne przebarwienia. Średnica pojedynczego ogniska waha się od kilku milimetrów do około 1 centymetra. Dużo rzadziej można spotkać zmianę powyżej do kilku centymetrów. Istnieje kilka stopni rogowacenia słonecznego w zależności od stopnia zaawansowania choroby.
Rogowacenie słoneczne najczęściej występuje u osób starszych. Częściej też chorują na nie mężczyźni, szczególnie ci pozbawieni owłosienia na głowie. Ze statystyk wynika, że rogowacenie słoneczne dotyka najczęściej rasę kaukaską, osoby z jasną karnacją o fototypie skóry I lub II, u osób skłonnych do poparzeń skóry, a także u pacjentów leczonych immunosupresantami. Oczywiście do rogowacenia słonecznego przyczynia się także wystawianie się na słońce bez odpowiedniej ochrony przeciwsłonecznej.
Sprawdź też, jak zregenerować uszkodzony naskórek.
Więcej o rodzajach zmian na skórze przeczytasz w artykule: Hiperpigmentacja. Niechciana pamiątka z wakacji.
Rogowacenie słoneczne − jak wykrywa się chorobę?
Rogowacenie słoneczne to stan przednowotworowy. Nieleczone, może zamienić się w raka kolczystokomórkowego. Dlatego bardzo ważne jest, żeby wcześnie je wykryć i leczyć!
Diagnostyką rogowacenia słonecznego zajmuje się dermatolog, który robi przegląd znamion skórnych, czyli tzw. dermoskopię. Wykonuje ją przy pomocy urządzenia nazywanego dermoskopem, które zapewnia odpowiednie powiększenie i światło. Ta prosta, nieinwazyjna i niebolesna metoda pozwala na wczesne wykrycie ognisk rogowacenia słonecznego, a także nowotworów skóry (w tym raka podstawnokomórkowego, raka kolczystokomórkowego czy czerniaka).
Dlatego raz w roku każdy powinien udać się do gabinetu dermatologa w celu przeglądu znamion na skórze! Niekiedy, w przypadku bardziej zaawansowanych ognisk rogowacenia słonecznego konieczne jest pobranie wycinka skóry do badania histopatologicznego, żeby wykluczyć raka kolczystokomórkowego.
Sprawdź też kosmetyki do pielęgnacji ciała.
Rogowacenie słoneczne − leczenie
Leczenie dobiera się w zależności od zaawansowania i ilości ognisk rogowacenia słonecznego. Jedną z nich jest krioterapia. Polega ona na mrożeniu ognisk rogowacenia słonecznego. Zabieg jest krótki i nie wymaga znieczulenia. Po krioterapii, w miejscu zabiegu może pojawić się zaczerwienienie, bolesność czy pęcherz. W niektórych przypadkach konieczne jest kilkukrotne przeprowadzenie zabiegu.
Do innych metod leczenia rogowacenia słonecznego należą preparaty miejscowe w postaci kremu. W miejscowym leczeniu używa się m.in.: imikwimod, 5-fluorouracyl czy diklofenak. Aplikuje się je na ogniska rogowacenia słonecznego zgodnie z zaleceniami lekarza. Przy mnogich ogniskach można zastosować terapię fotodynamiczną.
Bardzo ważna jest także fotoprotekcja! Używanie kremów z wysokim filtrem przeciwsłonecznym zapewnia ochronę skóry przed szkodliwym działaniem promieniowania słonecznego i powstawaniem nowotworów skóry. Należy smarować skórę kremami z filtrem pół godziny przed wyjściem z domu i powtarzać tą czynność co 3 − 4 godziny. To zapewni Ci odpowiednią ochronę przed promieniowaniem ultrafioletowym.
Istotne są także wizyty w dermatologa i coroczna kontrola znamion przy pomocy dermoskopu, żeby odpowiednio wcześnie wykryć ogniska rogowacenia słonecznego i wcześnie wdrożyć leczenie!