Choroba Scheuermanna − leczenie młodzieńczej kifozy

Choroba kręgosłupa Scheuermanna, czyli młodzieńcza kifoza dotyka najczęściej dzieci w okresie dojrzewania między 13. a 16. rokiem życia i wiąże się z deformacją kręgosłupa, bólem i zaburzeniami prawidłowej postawy ciała. Metody leczenia młodzieńczej kifozy nieodłącznie wiążą się z ćwiczeniami mięśni przykręgosłupowych.

Choroba kręgosłupa Scheuermanna − co to jest?

Choroba Scheuermanna, zwana inaczej młodzieńczą kifozą, to rodzaj martwicy kości. Wiąże się ona z zaburzeniem wzrostu trzonów kręgów i z obumieraniem tkanki kostnej i chrzęstnej i jest najczęstszą przyczyną występowania kifozy u nastolatków.

Przyczyny choroby nie zostały do końca poznane. Wiadomo jednak, że obumieranie tkanki kostnej jest wynikiem niedostatecznego ukrwienia i dotlenienia tkanek. Zaatakowane tkanki obumierają, ale i częściowo regenerują się. Jednak często w nieprawidłowy sposób i to prowadzi do deformacji. Najprawdopodobniej na rozwój choroby ma wpływ wiele czynników, między innymi czynnik genetyczny.

Sprawdź też, na czym polega zwapnienie kości.

Choroba Scheuermanna − objawy

Kiedy choroba postępuje, dochodzi do różnego rodzaju deformacji i zniekształceń kręgosłupa, między innymi spłaszczenia trzonów kręgów i wpuklenia zawartości krążków międzykręgowych do trzonów kręgów oraz powstania kręgozmyków, co może znacząco ograniczyć sprawność fizyczną. Pierwsze objawy choroby mogą pojawić się już przed 10. rokiem życia i dotykać zarówno dziewczęta, jak i chłopców w podobnym stopniu.

W zależności od stopnia zaawansowania zmian w kręgosłupie objawy mogą mieć różny stopień nasilenia i niestety często na początku choroby pozostać niezauważalne. Ponadto zmiany w kręgosłupie powstałe w wieku młodzieńczym mogą często nie dawać objawów nawet w wieku dorosłym, a skutkować bolesnością w wieku podeszłym. Jednak na to, czy powstałe zmiany ograniczą sprawność fizyczną z wiekiem, ogromny wpływ ma tryb życia, wykonywane ćwiczenia i aktywności i utrzymywanie odpowiedniej masy ciała.

Sprawdź też, skąd bierze się niedobór wapnia.

Objawy najczęściej na początku dotykają dolny odcinek piersiowy kręgosłupa, a następnie górny lędźwiowy. Najczęstszymi symptomami jest zaokrąglenie pleców, ból w okolicy, w której dochodzi do patologicznych zmian w kręgosłupie i zmęczenie. Ból kręgosłupa wzmacnia się po wysiłku fizycznym, czy dłuższym przebywaniu w pozycji stojącej lub siedzącej, a słabnie w pozycji leżącej. Dodatkowo, zmiany w postawie mogą objawiać się uwypukleniem brzucha i zaokrągleniem barków.

Podstawowym badaniem w celu diagnostyki choroby jest badanie rentgenowskie kręgosłupa (RTG).

Choroba Scheuermanna − leczenie

Niestety, obecnie nie ma metody leczenia, która daje pełną kontrolę nad chorobą i która pozwala na zniesienie jej skutków. Bardzo ważne jest natomiast odpowiednio wczesne rozpoznanie choroby i wdrożenie ćwiczeń pozwalających wzmocnić mięsnie grzbietu, co pozwoli maksymalnie ograniczyć szkodliwy wpływ choroby na mobilność, sprawność i jakość życia na przestrzeni lat.

Sprawdź też, jak wzmocnić kości.

Choroba Scheuermanna ­− ćwiczenia

Ćwiczenia są podstawową formą profilaktyki rozwoju choroby. Zalecane są ćwiczenia i rodzaje aktywności, które wzmocnią mięsnie grzbietu i będą prowadzić do utrzymywania odpowiedniej postawy ciała. Dzieciom dotkniętym chorobom Scheuermanna zaleca się pływanie (szczególnie na grzbiecie), jako formę aktywności dobrze wpływającą na mięśnie grzbietu.

U osób dotkniętych chorobą zaleca się konsultacje z fizjoterapeutą i regularne wykonywanie ustalonych ćwiczeń. Pomoże do uniknąć dalszych deformacji kręgosłupa i może istotnie wpłynąć, na jakość życia w późniejszych latach.

Dodatkowo pamiętaj, żeby dziecko unikało sytuacji, które mogą doprowadzić do przeciążenia kręgosłupa. Unikaj też pozycji, które powodują ból. Nie zapominaj o regularnych kontrolach lekarskich, szczególnie do czasu zakończenia kostnienia szkieletu. Często zalecane może być również noszenie odpowiednich gorsetów ortopedycznych, które będą korygować postawę i odciążać kręgosłup.

W zależności od stopnia deformacji kręgosłupa, można rozważyć również leczenie operacyjne. Jest ono brane pod uwagę zwykle w sytuacjach silnego bólu, uciskaniu rdzenia kręgowego czy wizualnie dużego defektu.