Zwapnienie kości. Na czym polega leczenie?

Powszechnie panuje przekonanie, że wapń jest potrzebny do prawidłowego funkcjonowania tkanki kostnej. Często zaleca się zwiększenie podaży tego pierwiastka w diecie u osób starszych czy dzieci w okresie intensywnego wzrostu. Co dzieje się jednak kiedy wapń zaczyna nadmiernie odkładać się w kościach?

Zwapnienie kości to w skrócie odkładanie w tkance kostnej soli wapnia. Wapń jest jednym z głównych składników mineralnych, który znajduje się w organizmie człowieka. Ogólna rola wapnia polega na utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej i kontroli procesów krzepnięcia. Wapń jest również ważnym składnikiem tkanki kostnej.

Zwapnienie kości − przyczyny

Do zwapniania może dochodzić szczególnie w martwej lub uszkodzonej tkance. Zmiany tego typu mogą zachodzić w sposób łagodny lub intensywny, a czasem mogą mieć nawet charakter złośliwy. Z wiekiem tkanka kostna może stopniowo obumierać i jest to proces naturalny. Takie zmiany mogą skutkować odkładaniem się w tkankach soli wapniowych. Dlatego też osoby starsze są bardziej narażone na zwapnienie kości niż młodzi. Naturalne procesy starzenia się kości zwiększają ich szanse na zachorowanie.

Jeśli do zwapnienia dochodzi w zdrowej tkance, to będzie się ono ściśle wiązać z nadmiarem wapnia we krwi. Stan ten może wynikać z nadmiaru witaminy D, problemów z nerkami czy też nadczynnością tarczycy.

Sprawdź też, jak leczyć nadczynność tarczycy.

Najczęściej wymienianą przyczyną zwapnienia kości jest niedobór witaminy K. Może on wynikać zarówno z ubogiej diety, jak i problemów z wchłanianiem lub metabolizmem tej witaminy.

Do innych przyczyn zwapnienia kości może należeć też zaburzenie równowagi pomiędzy ilością witaminy D i wapnia w organizmie. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z faktu, że nie liczy się sama odpowiednia podaż wapnia w diecie, ale i jego stosunek do przyjmowanej witaminy D. U osób młodych zwapnienie może pojawiać się w wyniku źle zbilansowanej diety (pod względem zawartości wapnia i witaminy K) lub uszkodzenia tkanki kostnej. Klasycznym przykładem będzie zwapnienie kości po złamaniu.

Zwapnienie kości − objawy

Objawy zwapnienia będą rożne w zależności od lokalizacji tkanki objętej zmianą (staw biodrowy, kręgosłup, kolana). Nadmiar soli wapnia w kościach będzie powodował zmianę właściwości kości i ich odporności mechanicznej. Często objawem tego schorzenia są nietypowe złamania. Tkanka jest bardziej podatna na złamania i urazy niż u zdrowego człowieka. Z tego względu właśnie zwapnienie kości często może być mylone z osteoporozą.

Dodatkowo, zwapnienie kości może objawiać się bólem, szczególnie doskwierającym po wysiłku fizycznym, ale również takim przytrafiającym się nawet przy małej aktywności. Jeśli do patologicznych zmian dochodzi u dzieci lub młodzieży, objawem może być również zaburzenie wzrostu kości. Kiedy dolegliwości bólowe utrzymują się dłużej, lepiej skonsultować się z lekarzem. Pomoże to szybciej poznać przyczynę bólu i ograniczy nadmierne przyjmowanie leków przeciwbólowych. Zwapnienie kości może zostać wykryte lub potwierdzone przy pomocy badania rentgenowskiego.

Sprawdź też, czym jest jałowa martwica kości.

Zwapnienie kości − leczenie

Z podejrzeniami zwapnienia kości najlepiej udać się do lekarza ortopedy. Żeby prawidłowo dobrać leczenie, lekarz może zalecić szereg dodatkowych badań, żeby ustalić przyczynę. Może zalecić m.in. oznaczenie poziomu witaminy D i K, żeby wykluczyć potencjalne zaburzenia w ich poziomach. W zależności od przyczyny dolegliwości, chorym może być zalecana np. suplementacja magnezu czy też witaminy K. W zwapnieniu kości stosowane bywają również leki z grupy bifosfonianów, stosowane też w innych chorobach osłabiających układ kostny.

Ważnym elementem leczenia jest też odpowiednia fizjoterapia i rehabilitacja. Utrzymanie aktywności fizycznej na odpowiednim poziomie i wzmacnianie mięśni wpływa korzystnie na układ kostny. Zwykle zalecana jest umiarkowana intensywność ćwiczeń, dlatego też polecane są sporty takie jak pływanie czy nordic walking i dłuższe spacery. Pływanie jest szczególnie dobre dla osób z problemami z układem kostnym i stawami, bo wzmacnia tkankę mięśniową bez zbędnego obciążania kości i stawów.