Depresja oddechowa − co to jest?
Depresja oddechowa objawia się spłyceniem oddechu oraz zmniejszeniem częstości oddychania. Skąd się bierze? Czy można jej zapobiec? Na czym polega leczenie? Sprawdź!
Spis treści
Depresja oddechowa to stan zmniejszenia częstości oddychania i spłycenia oddechów. Prowadzi do niedotlenienia organizmu i stanowi zagrożenie życia. Przyczyną może być przedawkowanie leków opioidowych, zatrucie alkoholem lub udar mózgu. Jak objawia się depresja oddechowa i w jaki sposób się ją leczy?
Spis treści:
- Depresja oddechowa − co to takiego?
- Depresja układu oddechowego – jakie są jej przyczyny?
- Depresja oddechowa − objawy i leczenie
Depresja oddechowa − co to takiego?
Depresja oddechowa to stan zmniejszenia częstości oddechów lub zmniejszenie objętości oddechów, co prowadzi do spadku saturacji poniżej 90%.
W prawidłowych warunkach, częstość oddechów u dorosłego człowieka w spoczynku wynosi 12 − 17 oddechów na minutę. Objętość oddechowa, czyli ilość powietrza pobierana do płuc przy spokojnym oddychaniu wynosi około 500 ml. Pomiar saturacji oznacza nasycenie krwi tętniczej tlenem i dokonywany jest za pomocą pulsoksymetru. U zdrowych osób saturacja wynosi około 95 − 99%.
Sprawdź też, skąd biorą się duszności.
Zwolnienie lub spłycenie oddechu świadczy o spadku efektywności funkcji układu oddechowego i prowadzi do hipoksemii, czyli niedotlenienia. W fizjologicznych warunkach Twój ośrodek oddechowy reaguje na hiperkapnię, czyli zbyt wysoką zawartość dwutlenku węgla we krwi (co skutkuje niskim pH krwi). Efektem jest zwiększenie częstości oddechów, żeby organizm mógł pozbyć się nadmiaru dwutlenku węgla. Jeśli ten mechanizm nie działa prawidłowo, niedotlenienie będzie się pogłębiać.
Depresja układu oddechowego – jakie są jej przyczyny?
Depresja oddechowa może mieć wiele przyczyn. Jedną z nich są stosowane leki.
Opioidy to grupa leków przeciwbólowych. Należą do nich np. tramadol, fentanyl, morfina, metadon czy oksykodon. Stosuje się je powszechnie w leczeniu bólu pooperacyjnego, bólu przewlekłego czy bólu nowotworowego. Jednym z najpoważniejszych działań niepożądanych stosowania opioidów jest właśnie depresja oddechowa. Opioidy zmniejszają wrażliwość ośrodka oddechowego na dwutlenek węgla. Depresja ośrodka oddechowego skutkuje zwolnieniem oddychania i może prowadzić nawet do jego całkowitego zatrzymania. Taki efekt jest zależny oczywiście od wielu czynników − dawki leku, drogi podania, innych stosowanych leków, a także cech danego pacjenta − jego wieku, chorób współistniejących czy masy ciała.
Sprawdź też, czym jest kaszel psychogenny.
Inne leki o działaniu hamującym na ośrodkowy układ nerwowy, które mogą spowodować depresję oddechową to: benzodiazepiny, barbiturany, anestetyki, inne nasenne środki uspokajające. Podobne efekty mogą spowodować niektóre narkotyki lub duże ilości alkoholu. Między innymi dlatego, tak ważne jest stosowanie się do zaleceń odnośnie dawkowania leków, czytanie ulotek leków i konsultowanie z lekarzem połączeń różnych farmaceutyków. Równoczesne stosowanie 2 substancji o hamującym działaniu na ośrodek oddechowy, zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań. Przedawkowanie takich leków również niesie wysokie ryzyko depresji oddechowej.
Hipowentylacja i niedotlenienie organizmu mogą być spowodowane także: chorobami mózgu (np. udarem, guzem mózgu), urazami czaszkowo-mózgowymi, centralnym bezdechem sennym czy śpiączką hipometaboliczną w przebiegu niedoczynności tarczycy.
Sprawdź też, jakie objawy świadczą o niedoczynności tarczycy.
Depresja oddechowa − objawy i leczenie
Podstawowe objawy obejmują zwolnienie lub spłycenie oddychania. Pacjent może zgłaszać silne uczucie duszności i reagować na to niepokojem i zdenerwowaniem. Niedotlenienie może prowadzić do dezorientacji, niewyraźnej mowy, omdleń, zaburzeń równowagi czy zawrotów głowy. U pacjentów nieprzytomnych objawy mogą manifestować się w postaci długich i nienaturalnych przerw w oddechu, wydawaniu specyficznych dźwięków przy oddychaniu, przyspieszeniem akcji serca lub też pozostać niezauważone. Czasem można zaobserwować sinawe zabarwienie warg czy języka. Taki objaw nazywamy sinicą, a spowodowany jest spadkiem wysycenia hemoglobiny tlenem.
Sprawdź też, o czym może świadczyć ból płuc przy oddychaniu.
Bez leczenia, depresja oddechowa może skończyć się naprawdę źle − nawet doprowadzić do śpiączki lub zgonu. Istotna jest szybka reakcja, adekwatna do przyczyny hipowentylacji. Konieczna może okazać się tlenoterapia i zaintubowanie pacjenta wraz z zastosowaniem wentylacji mechanicznej, co wymusi przepływ powietrza w drogach oddechowych w prawidłowych ilościach.
Depresję oddechową, spowodowaną stosowaniem opioidów, można znieść przy użyciu innych leków − naltreksonu lub naloksonu, są to antagoniści receptorów opioidowych i stanowią swego rodzaju „antidotum”. Jeśli przyczyna depresji oddechowej jest inna − kluczowe jest leczenie schorzenia podstawowego.