Spirometria − na czym polega badanie pojemności płuc?
Spirometria, czyli badanie pojemności płuc, to jeden ze sposobów diagnostyki chorób układu oddechowego. Na czym polega i jak się je wykonuje? Dowiedz się więcej!
Spis treści
Lekarz skierował Cię na badanie spirometryczne, a Ty nie wiesz na co się przygotować? Spirometria nic nie boli i zajmuje dosłownie kilka minut. Nie musisz się nim stresować. Badanie to zlecane jest przez lekarza głównie po to, żeby ocenić Twoją czynność płuc. Zobacz, jak się przygotować do spirometrii i jak zinterpretować wynik badania.
Spis treści:
Co to jest spirometria?
Spirometria to podstawowe badanie, które wykonuje się, żeby ocenić czynność płuc. Nie musisz obawiać się tego badania, bo jest całkowicie bezbolesne. A to właśnie o to, najczęściej pytają pacjenci.
Spirometrię wykonuje się przy podejrzeniu takich chorób jak astma oskrzelowa czy przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Wykonuje się ją też po to, żeby obiektywnie ocenić wydolność układu oddechowego w przebiegu tak zwanych śródmiąższowych chorób płuc (np. zwłóknienie tkanki płucnej w przebiegu sarkoidozy czy chorób tkanki łącznej jak twardzina układowa).
Zaletą badania jest jego powtarzalność, co oznacza, że można porównać 2 wyniki wykonane w odstępie czasu i ocenić, czy choroba postępuje i czy leczenie jest skuteczne.
Sprawdź też, skąd się biorą duszności.
Na czym polega spirometria?
Podczas badania, masz zaciśnięty nos i oddychasz przez specjalny ustnik, który musisz szczelnie objąć ustami. Podczas badania siedzisz, więc jest dość komfortowe. Pamiętaj o tym, żeby postępować dokładnie według zaleceń technika.
Początkowo będziesz oddychać swobodnie swoim „normalnym” oddechem. Następnie, na sygnał technika, weźmiesz jak najgłębszy wdech, po czym tak szybko i tak silnie jak tylko potrafisz, wypuścisz powietrze z płuc.
Kluczowe jest tutaj jak najdłuższe wypuszczanie powietrza. Możesz przy tym czuć tzw. Całkowicie „puste płuca”. Ale nie możesz jednak przestać, nawet gdy brakuje Ci już powietrza − wydychaj powietrze aż do moment, gdy dostaniesz sygnał: „stop”. Takie polecenie powtarza się od 3 do 4 razy.
Moment szybkiego wypuszczania powietrza, jak również uczucie pustych płuc, mogą być odrobinę niekomfortowe, jest to jednak całkowicie bezpieczne i niczym nie grozi.
Sprawdź też, jak wygląda oczyszczenie płuc po paleniu.
Spirometria − normy i wyniki badań
Badanie spirometryczne ocenia pojemność życiową płuc (VC- ang. vital capacity).
Składają się na nią objętości:
- TV – objętość oddechowa (ang. tidal volume) − pojemność ta to około 0,5 litra powietrza, które dorosły człowiek wdycha i wydycha podczas spokojnego oddechu
- IRV – zapasowa objętość wdechowa (ang. inspiratory reserve volume) − objętość, jaką dodatkowo można wtłoczyć do płuc podczas pogłębionego wdechu − wynosi ona około 2,5 litra
- ERV – objętość zapasowa (ang. expiratory reserve volume) − dodatkowa objętość powietrza, jaką można usunąć z płuc, po zakończeniu spokojnego wydechu − wynosi ona ok. 1,5 litra
- IC − pojemność wdechowa − jest sumą objętości TV i IRV
Dodatkowo, nawet po pozornym wypuszczeniu całego powietrza z płuc, w układnie oddechowym zostaje tak zwana objętość zalegająca (RV- residual volume), która wynosi około 1,2 litra. Zapobiega ona zapadnięciu się pęcherzyków płucnych.
Spirometria ocenia także charakterystyczne parametry, które obrazują zdolności układu oddechowego.
Sprawdź też, czym jest astma wysiłkowa.
Do parametrów tych należą:
- FEV1 − objętość powietrza wydychana z płuc w ciągu 1. sekundy przy natężonym wydechu. Wskaźnik ten obniżony jest u osób ze zwężeniem oskrzeli np. w przebiegu astmy oskrzelowej
- FVC − nasilona pojemność życiowa − całkowita objętość powietrza usunięta z płuc od najgłębszego wdechu do najgłębszego wydechu, zależy od tego jak duże są płuca pacjenta
- FEV1/FVC − tak zwany wskaźnik Tiffneau. To stosunek 2 poprzednich wartości. Wskaźnik ten pozwala ocenić, czy u podłoża problemów z układem oddechowym leżą zaburzenia związane ze zwężeniem drzewa oskrzelowego (obniżony wskaźnik Tiffneau), czy z ograniczeniem objętości płuc (wskaźnik Tiffneau jest w normie lub zwiększony).
Spirometria − jak się przygotować?
Żeby badanie było wiarygodne i porównywalne, wiele zależy od pacjenta.
Oto kilka wskazówek jak przygotować się do spirometrii:
- na min. 2 h przed badaniem nie pal papierosów − nawet tych elektronicznych
- na min. 4 h przed badaniem nie pij alkoholu
- na 2 − 3 h przed badaniem nie jedz żadnego ciężkiego i obfitego posiłku. Możesz 3 h przed zjeść jedynie lekką przekąskę
- odpocznij przed badaniem, nie wykonuj tuż przed żadnego intensywnego wysiłku
- ubierz luźne ubranie pozwalające na swobodne ruchy oddechowe
- jeśli przyjmujesz wziewne leki rozkurczające oskrzela, uprzedź o tym swojego lekarza − on zaleci Ci, czy przed badaniem możesz zażyć swoją codzienną dawkę leku
Co jest najważniejsze? Nie bój się badania! W spirometrii dużo zależy od samego pacjenta, dlatego przyjdź na badanie zrelaksowany, nie masz się przecież czym stresować. Po badaniu lekarz zinterpretuje dla Ciebie wynik i na pewno odpowie na wszystkie Twoje pytania. Powodzenia!