Przewlekła niewydolność żylna - co oznacza ta choroba?

Przewlekła niewydolność żylna to rosnący problem w krajach rozwiniętych, który dotyczy coraz więcej osób czynnych zawodowo. Szacuje się, że niewydolność żylna występuje u ponad 47% Polek i nieco mniej, bo u ok. 37% Polaków. Tylko odpowiednio wcześnie wprowadzona profilaktyka, diagnostyka i leczenie mogą uchronić przed poważnymi powikłaniami. Zobacz, jak zadbać o swoje nogi i jakie objawy mogą świadczyć o niewydolności żylnej.

Niewydolność żylna − przyczyny

Do rozwoju przewlekłej niewydolności żylnej prowadzi nadciśnienie żylne. Dochodzi do niego w wyniku wstecznego przepływu krwi w żyłach, czyli tzw. refluksu lub wskutek zwężenia i niedrożności żył.

Przyczynami niewydolności naczyń żylnych mogą być:

• żylaki, czyli trwałe poszerzenie żył powierzchownych,
• zespół pozakrzepowy (związany z zastojem krwi w naczyniach),
• pierwotna niewydolność zastawek żylnych
• zespoły uciskowe

Sprawdź też, skąd biorą się żylaki na nogach.

Przewlekła niewydolność żylna − predyspozycje

Przewlekła niewydolność żylna występuje znaczniej częściej u kobiet, zwłaszcza u osób, które pracują w pozycji siedzącej lub stojącej. Większe szanse na zachorowanie mają również osoby starsze, otyłe i obciążone wywiadem rodzinnym (gentyka).

Przewlekła niewydolność żylna − objawy

W początkowym okresie rozwoju choroby najczęściej możesz odczuwać ciężkość kończyn dolnych i obrzęki, które nasilają się wieczorem. Uczucie to zmniejsza się po uniesieniu nóg i nocnym odpoczynku. Na skórze nóg mogą się pojawić teleangiektazje, czyli poszerzone żyłki w kształcie miotełki lub siateczki.

W kolejnych etapach coraz bardziej widoczne stają prześwitujące na niebiesko, poszerzone żyły powierzchowne. W nocy mogą łapać Cię bolesne kurcze łydek, a w ciągu dnia możesz mieć do czynienia z tzw. zespołem niespokojnych nóg.

W kolejnych stadiach zaawansowania choroby pojawiają się rdzawo-brązowe, miejscowe przebarwienia skóry i tępy ból, który nasila się w dzień. Czasami ból nóg może pojawiać się podczas chodzenia − wtedy dochodzi do tzw. chromania przestankowego, które zmusza chorego do chwilowego odpoczynku. To świadczy o niedrożność układu żył głębokich.

Sprawdź też, jak uchronić się przed żylakami nóg w młodym wieku.

W stadium zaawansowanym choroby dochodzi do stanu zapalnego skóry i tkanki podskórnej z uciążliwym świądem, które trudno się leczy.

Niewydolność żylna – profilaktyka

Wszystkie osoby obarczone ryzkiem rozwoju choroby powinny unikać nagrzewania nóg i długotrwałego stania czy siedzenia z nogami spuszczonymi na dół.

Osobom, które przebywają długotrwale w pozycji siedzącej zaleca się stosowanie podnóżka pod stopy, pochylenie oparcia krzesła, kilkuminutowe spacery. Ważne jest również odpowiednie dobieranie obuwia, obcas nie powinien przekraczać 4 cm. Rekomendowana jest regularna aktywność ruchowa, spanie z nogami lekko uniesionymi, odpoczynek w stylu kowbojskim, czyli z nogami uniesionymi powyżej poziomu serca, niekoniecznie na stole.

Pacjenci z niewydolnością żylną powinni wykonywać regularnie ćwiczenia, które wzmagają ruch pompy mięśniowej łydek. Zaleca się pływanie, marsz, bieganie i jazdę na rowerze.

Sprawdź też maści i tabletki na żylaki oraz obrzęki.

Przewlekła niewydolność żylna − leczenie

Leczenie uciskowe hamuje rozwój choroby. Stosuje się opaski, pończochy lub rajstopy uciskowe, które zakłada się regularnie przed wstaniem z łóżka (nim krew spłynie do nóg).

Leczenie farmakologiczne stosuje się jedynie w celu pomocniczym. Pomaga zmniejszyć zastój żylny i lepkość krwi. Wyróżnia się 2 grupy leków: naturalne i syntetyczne.

Do grupy środków naturalnych zaliczamy: diosminę, hesperydynę, rutynę, escynę, eskulinę, wyciąg z pestek winogron lub owoców cytrusowych. Preparaty syntetyczne to trabenozyd i dobesylan wapnia.

Leczenie inwazyjne obejmuje metody małoinwazyjne, do który zaliczamy skleroterapię, laseroterapię i metody inwazyjne, czyli usuwanie żylaków.