Teleangiektazje − skąd biorą się pękające naczynka?

Teleangiektazje to powszechnie nazywane pajączki naczyniowe. Mówi się tak o płytko położonych w skórze, drobnych naczyniach krwionośnych, poszerzonych do 1 mm. Początkowo pojawiają się pojedyncze poszerzone naczynka, z czasem pojawiają się kolejne i tworzą na powierzchni skóry skupiska, przypominające pajęcze sieci. Teleangiektazje rzadko powodują jakiekolwiek dolegliwości, zwykle stanowią problem estetyczny.

Teleangiektazje − co to jest?

Teleangiektazje to popularne czerwone pajączki, które mogą pojawić się na Twojej skórze. Nie są zazwyczaj groźne i są najczęściej tylko problemem estetycznym. Mogą przyjmować barwę żywoczerwoną, jeśli są tętniczkami lub sinofioletową w przypadku żyłek. Często występują symetrycznie na obu kończynach.

Sprawdź też, jak pielęgnować skórę z "pajączkami".

Teleangiektazje − przyczyny i predyspozycje

Teleangiektazje, aż 4-krotnie częściej dotyczą kobiet niż mężczyzn. Zazwyczaj wyróżnia się 2 szczyty zachorowań: pierwszy – między 18. a 35. rokiem życia i drugi – między 50. a 60. rokiem życia.

Pajączki pojawiają się także często podczas ciąży. W tym czasie dochodzi do wzrostu objętości krwi w krążeniu i wzrostu stężenia hormonów, zwłaszcza progesteronu. W wyniku tego dochodzi do rozciągnięcia i osłabienia ścian naczyń. Powstałe pajączki podczas ciąży mogą samoistnie zaniknąć po porodzie.

Powstawaniu pajączków sprzyja także wielogodzinne siedzenie lub stanie. Zarówno pracownicy biurowi, jak i osoby długo przebywające w pozycji stojącej, np. fryzjerzy mają większe ryzyko rozwoju teleangiektazji na nogach.

Teleangiektazje często pojawiają się także przy chorobach takich jak: niewydolność żylna, marskość wątroby, trądzik różowaty, toczeń rumieniowaty układowy, twardzina układowa, zapalenie skórno-mięśniowe.

Sprawdź też, jak dbać o siebie, pracując przy biurku. 

Jakie są rodzaje teleangiektazji?

• Teleangiektazje samoistne – znajdują się płytko pod skórą, ich średnica wynosi ok. 0,1 mm, nie stwierdza się obecności żyły odżywczej. Występują najczęściej u kobiet po 40. roku życia. Dotychczas nie wyjaśniono przyczyny ich powstawania, ani nie opracowano skutecznej metody leczenia.
• Teleangiektazje izolowane – odchodzą pionowo w głąb skóry, są zaopatrywane przez żyłę odżywczą, której zamknięcie ma skuteczny i dobry efekt. Pojawiają u osób bez żylaków i niewydolności żylnej.
• Teleangiektazje w przebiegu niewydolności żylnej – mają nieco większą średnicę do 0,4 mm i z tego powodu mogą przekraczać powierzchnię skóry, tworzą charakterystyczne wachlarze na bocznych powierzchniach ud, z widoczną centralnie żyłą odżywczą. Ten rodzaj teleangiektazji często towarzyszy żylakom siatkowatym. Leczenie polega na zamknięciu żyły odżywczej.
• Teleangiektazje wtórne – są niewielkimi sinawymi konglomeratami, mylonymi z siniakami. Pojawiają się po urazach i w następstwie podejmowanych wcześniej prób leczenia.

Teleangiektazje na nogach

Dostrzegalne gołym okiem, drobne pajączki na nogach mogą być początkowym etapem rozwijającej się niewydolności żylnej. Kolejnym etapem tego schorzenia są żylaki, czyli poszerzone, powierzchowne naczynia żylne. Najczęściej występują u kobiet narażonych na wielogodzinne przebywanie w pozycji siedzącej lub stojącej. Najczęściej to schorzenie jest dziedziczne.

Jak przeciwdziałać powstawaniu pajączków?

Możesz zmniejszyć swoje szanse na wystąpienie teleangiektazji dzięki odpowiedniej pielęgnacji skóry i stosowaniu między innymi witaminy C i rutyny – suplementów wzmacniających naczynia. O szczegółowej profilaktyce możecie przeczytać w artykule: Co zrobić, żeby powstrzymać pękające naczynka na twarzy?, opublikowanym na naszym blogu.

Jakie są obecnie dostępne metody leczenia teleangiektazji?

Przed planowaniem leczenia konieczna jest ocena położenia, określenie kierunku odpływu krwi i odnalezienie niewydolnych naczyń odżywczych. Dzięki temu można oszacować możliwości leczenia i wybrać odpowiednią metodę.

Teleangiektazje można leczyć metodami takimi jak:

• Obliteracja laserowa – wykorzystuje promieniowanie laserowe do zamykania naczynek
• Elektrokoagulacja – metoda inwazyjna, wymagająca nakłucia skóry w okolicy drobnego naczynia (metoda z uwagi na dolegliwości bólowe i blizny obecnie rzadko stosowana)
• Skleroterapia – najbardziej rozpowszechniona metoda, polegająca na nakłuciu naczynia i podania bezpośrednio środka powodująca zamknięcie światła naczynia

Leczenie teleangiektazji jest objawowe i jego celem jest uzyskanie efektu estetycznego. Współistnienie czynników ryzyka i chorób predysponujących sprawia, że czasami leczenie ma ograniczoną skuteczność.