Kłopoty z widzeniem po zmierzchu, czyli kurza ślepota
Kurza ślepota to zaburzenie widzenia pojawiające się po zmierzchu. Czym jeszcze się objawia? Kiedy udać się do lekarza? Na czym polega leczenie? Sprawdź szczegóły!
Spis treści
Czy zdarza Ci się czasem, że jadąc wieczorem samochodem zdaje Ci się, że widzisz jakby gorzej? Świat Ci się rozmywa, a obrazy po zmierzchu się zlewają? Czy są dni, kiedy masz wrażenie, że tracisz powoli ostrość wzroku? Uwaga, to wcale nie musi być tylko efekt przemęczenia i nadmiaru pracy przy komputerze! Mogą to być pierwsze objawy ślepoty zmierzchowej, znanej też jako kurza ślepota. Dowiedz się jak ją rozpoznać!
Spis treści:
Żeby zrozumieć kurzą ślepotę: poznaj oko i tajemnice jego budowy
Ludzkie oko jest swoistym cudem natury, dzięki któremu jesteś w stanie widzieć i cieszyć się niezliczonymi barwami oraz kształtami otaczającego nas świata.
Żeby móc w pełni zrozumieć, czym jest kurza ślepota, objawy tej choroby i jej leczenie, trzeba najpierw wspomnieć, jak właściwie zbudowane są Twoje oczy.
Cały niezwykle skomplikowany proces widzenia zaczyna się na siatkówce, czyli jednej z błon budujących oko. To siatkówka, a w zasadzie jej fotoreceptory - pręciki i czopki, jako pierwsze odbierają bodźce wzrokowe i przekazują je dalej do Twojego mózgu, gdzie obraz jest przetwarzany i interpretowany.
Pręciki, bo to ich dysfunkcja jest podstawą kurzej ślepoty, to niezwykle czułe fotoreceptory odpowiadające za widzenie czarno-białe, głównie w odcieniach szarości. Dzięki pręcikom jesteś w stanie o zmierzchu, gdy oświetlenie jest bardzo kiepskie, widzieć kształty i ruchy przedmiotów w Twoim otoczeniu.
A czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego potrafisz widzieć dany przedmiot nie patrząc na niego bezpośrednio, czyli tak zwanym „kątem oka”? To również zasługa wspomnianych pręcików - są one także wyjątkowo czułe na ruch.
Komórki te biorą natomiast minimalny udział w widzeniu kolorów, stąd też w nocy nie dostrzegasz barw tak wyraźnie, jak w ciągu dnia.
Co to jest kurza ślepota?
Czym charakteryzuje się kurza ślepota? Objawy mogą wyprowadzić Cię w pole. Ślepota zmierzchowa wcale nie oznacza, że pacjent traci całkowicie wzrok. Wprost przeciwnie! Widzenie w ciągu dnia może nie budzić żadnych zastrzeżeń.
Kłopot pojawia się dopiero wtedy, kiedy wokół zaczyna robić się ciemno. Kurza ślepota nie jest chorobą samą w sobie, jest natomiast objawem, który może wskazywać na poważne problemy zdrowotne, niekoniecznie dotyczące tylko Twoich oczu.
Do przyczyn kurzej ślepoty należą:
- czynniki genetyczne (wrodzona ślepota zmierzchowa),
- choroby zwyrodnieniowe siatkówki (barwnikowe zwyrodnienie siatkówki),
- zaćma,
- cukrzyca,
- krótkowzroczność,
- czy niedobór witaminy A.
Leczenie kurzej ślepoty zależy oczywiście od wywołującej ją przyczyny. U części pacjentów, żeby rozwiązać problem wystarczy suplementacja tabletek i produktów z witaminą A lub dobór odpowiednich okularów korekcyjnych.
Natomiast jeśli u źródła leży zaćma, wówczas konieczne jest leczenie chirurgiczne.
Niestety, dziedziczne zaburzenia, takie jak zwyrodnienie barwnikowe siatkówki lub wrodzona stacjonarna ślepota nocna, pozostają nadal nieuleczalne, a terapia opiera się na metodach rehabilitacji wzrokowej.
Jakie są objawy kurzej ślepoty?
Osoba, u której rozpoczyna się kurza ślepota, objawy choroby często bagatelizuje, zrzucając winę na przykład na przemęczenie wzroku. Lepiej nie lekceważ takich symptomów!
Oto kilka przykładowych sytuacji gdy, Twój wzrok może sygnalizować Ci, że masz objawy kurzej ślepoty.
- Jedziesz wieczorem samochodem i zdaje Ci się, że nie widzisz pieszych idących poboczem
- Po zmierzchu masz duży kłopot, żeby przeczytać poprawnie znaki drogowe
- Trudno jest Ci skupić wzrok, kiedy prowadzisz samochód w deszczu, nawet w ciągu dnia
- Nad ranem, kiedy idziesz do toalety potykasz się o różne przedmioty, co wcześniej Ci się nie zdarzało
- Trudno Ci przeczytać menu w romantycznej restauracji z przytłumionym światłem
- Po wejściu z jasnego do ciemnego pomieszczenia przez dłuższą chwilę masz kłopot z ostrym widzeniem, tak jakby Twoje oczy nie mogły się przystosować do nowych warunków
Te i podobne sytuacje powinny być sygnałem alarmowym, mówiącym o tym, że coś niepokojącego może dziać się z Twoim organizmem. Dlatego jeśli któraś ze wspomnianych sytuacji wydaje Ci się dziwnie znajoma, idź do okulisty. Pamiętaj, problemy z widzeniem powinny zawsze wzbudzać Twoją czujność.
Niech specjalista podczas dokładnego wywiadu i badania postawi odpowiednią diagnozę i wdroży leczenie.