Barwnikowe zwyrodnienie siatkówki - leczenie to rehabilitacja wzrokowa?
Barwnikowe zwyrodnienie siatkówki, inaczej określane jako retinopatia barwnikowa, może prowadzić do utraty wzroku. Na czym dokładnie polega to schorzenie?
Spis treści
Barwnikowe zwyrodnienie siatkówki to dziedziczna choroba, która powoduje zaburzenia widzenia i może prowadzić nawet do całkowitej ślepoty. Niestety, wciąż jest niewiele możliwości leczenia tej choroby. Dlatego chorzy skupiają się głównie na rehabilitacji wzrokowej i nauce życia z pogarszającym się widzeniem.
Barwnikowe zwyrodnienie siatkówki − co to takiego?
Zwyrodnienie barwnikowe siatkówki, nazywane jest również retinopatią barwnikową. Jest to choroba, która wynika z nieprawidłowego funkcjonowania komórek siatkówki oka, a dokładniej stopniowegozanikania komórek fotoreceptorowych (czopków i pręcików).
Jak to się dzieje, że w ogóle widzisz?
W komórkach tych, sygnały, które trafiają do oka w formie wiązek światła, są przekształcane na sygnał chemiczny. Fotoreceptory reagują na światło przez pochłanianie światła i przemianę go w różnicę potencjałów elektrycznych. Ta reakcja chemiczna umożliwia przenoszenie sygnału o widzianym obrazie dalej do nerwu wzrokowego i mózgu. W siatkówce oka jest około 130 milionów fotoreceptorów, z czego zdecydowana większość to pręciki.
Sprawdź też dietę wspomagającą wzrok.
Barwnikowe zwyrodnienie siatkówki oka − przyczyny
Dokładny mechanizm uszkadzania fotoreceptorów jest związany z odkładaniem barwnika w siatkówce oka. Czopki i pręciki namnażają się i częściowo narastają. Ich zużyte części są odrzucane i pochłaniane przez odpowiednie komórki na dnie siatkówki. Gdy występuje zwyrodnienie, odrzucane części nie są pochłaniane, a gromadzą się w siatkówce i tworzą skupiska, które utrudniają odpowiednie odżywienie i ukrwienie działających fotoreceptorów, co w efekcie powoduje ich degradację.
Zwyrodnienie siatkówki jest chorobą dziedziczną, która może być dziedziczona w różny sposób. W zależności od rodzaju dziedziczenia, choroba przyjmuje różne postacie i może mieć różne tempo rozwoju. W niektórych postaciach chory może zachować widzenie nawet do 60. roku życia, a w innych traci go już w okolicach 30. roku życia.
Z tego względu chorym na zwyrodnienie barwnikowe zaleca się korzystanie z poradnictwa genetycznego, żeby ustalić postać choroby i dowiedzieć się więcej o możliwościach jej przekazania na kolejne pokolenia.
Sprawdź też krople do oczu.
Barwnikowe zwyrodnienie siatkówki − objawy
Pierwsze objawy choroby występują najczęściej już w wieku młodzieńczym. Stopniowo dochodzi do osłabienia widzenia obwodowego i problemów z widzeniem w warunkach gorszego oświetlenia. Oczy chorego dużo gorzej adaptują się do widzenia w ciemności niż osoby zdrowej.
Na początku choroby, jakość widzenia centralnego pozostaje zwykle bez zmian. Ponad to w początkowej fazie choroby może być ona ciężka do rozpoznania. Zmiany zachodzą zwykle analogicznie w obu oczach.
Zwyrodnienie siatkówki obwodowe powoduje powolną utratę wzroku na obwodzie i ograniczenie pola widzenia do tzw. „widzenia tunelowego”. Najczęstszą formą zwyrodnienia obwodowego siatkówki jest zwyrodnienie karciaste.
W późniejszych etapach choroby dochodzi do zaniku nerwu wzrokowego, co objawia się blednięciem tarczy nerwu wzrokowego. Zmiany te powodują ostatecznie ślepotę.
Sprawdź też, o czym może świadczyć szybkie pogarszanie wzroku.
Zwyrodnienie siatkówki − leczenie
Jeśli zaobserwujesz u siebie lub swoich bliskich niepokojące objawy, które mogą wskazywać na zwyrodnienie siatkówki, skonsultuj się z lekarzem. Okulista zwykle jest w stanie rozpoznać chorobę po przeprowadzeniu badania dna oka i pola widzenia. Dodatkowo może wykonać elektroretinogram. Jest to test, który pozwala na zmierzenie funkcjonowania fotoreceptorów i ich odpowiedzi na bodźce wzrokowe.
Ze względu na to, że możliwości leczenia tej przypadłości jest niewiele, pacjenci skupiają się na rehabilitacji wzrokowej i szkoleniach dla słabowidzących. Jednak w związku z nieustającymi pracami i badaniami nad mechanizmami dziedziczenia choroby, coraz więcej mówi się o terapii genowej. Miałaby ona hamować zanikanie fotoreceptorów.
Innym badanym rozwiązaniem jest zastosowanie terapii komórkami macierzystymi (z wykorzystaniem własnych, wyselekcjonowanych ze szpiku komórek), które miałyby zastąpić uszkodzone w oku komórki. Ponadto, wspomagająco w terapii wykorzystuje się substancje takie jak witamina A, witamina E, leki rozszerzające naczynia, czynnik wzrostu fibroblastów (bFGF) i preparaty na bazie acetazolamidu.
W leczeniu zwyrodnienia siatkówki stosowane są również metody chirurgiczne. Przy współistniejących chorobach oczu, takich jak np. zaćma, leczenie chirurgiczne może polepszyć stan chorego. Ciągle w fazie eksperymentalnej pozostaje leczenie samych zwyrodnień barwnikowych, ale testuje się wpływ przeszczepu nabłonka barwnikowego lub też protezy siatkówki na polepszenie rokowań u chorych. Inną ciekawą innowacją, która może częściowo polepszyć widzenie jest implant przetwarzający obrazy na sygnały nerwowe. Taki implant umieszczany jest wewnątrz oka i dostaje dane o widzianym obrazie bezprzewodowo z nadajnika w oprawce okularów.