Czym jest łupież różowy Giberta? Na niego szampon nie pomoże!

Łupież różowy Giberta to łagodna choroba wysypkowa skóry. Choć może przerazić Cię jej ostry początek, zazwyczaj ustępuje sama po kilku tygodniach. Jej objawy to zmiany rumieniowo-złuszczające się, o owalnym kształcie i jasnym, łosiowo-różowym zabarwieniu. Co ciekawe, nie ma ona nic wspólnego z popularnym łupieżem skóry głowy. Zobacz, czym jest łupież różowy Giberta i jak go leczyć.

Czym jest łupież różowy Giberta?

Choroba Giberta to choroba skóry, która występuje głównie na skórze tułowia oraz bliższych mu częściach kończyn. Choroba nie ma nic wspólnego z łupieżem na owłosionej skórze głowy. Jej nazwa wiąże się z rodzajem złuszczania na powierzchni zmian skórnych, a objawy nie występują na owłosionej skóry głowy.

Najbardziej prawdopodobnym czynnikiem wywołującym chorobę jest ludzki wirus herpes typu 6 i 7 (HHV6 i HHV7). Zwykle chorują dzieci oraz młodzi dorośli do 35 roku życia, jednak istnieją przypadki również późniejszych zachorowań. Chorobę po raz pierwszy opisał Gibert w 1860 roku.

Sprawdź też leki i preparaty na problemy skórne.

Łupież różowy Giberta − objawy

Przed pojawieniem się zmian skórnych, często występują objawy ogólnoustrojowe. U niektórych są one bardzo nasilone, inni natomiast odczuwają bardzo niewielkie dolegliwości.

Objawy skórne rozpoczynają się od pojedynczej, owalnej, rumieniowej, drobno złuszczającej się blaszki, o jaśniejszym środku i lekko uniesionych brzegach. Blaszka ta nazywana jest blaszką macierzystą. Występuje ona najczęściej na tułowiu lub, dużo rzadziej, na bliższych mu częściach kończyn. Zwykle osiąga około średnicę około 3 lub więcej centymetrów.

Kolejnym etapem choroby jest rozsiew zmian skórnych, który następuje około 2 tygodnie po pojawieniu się blaszki macierzystej. Są one najczęściej dużo mniejsze od blaszki macierzystej, rumieniowo-złuszczające się o różowawo-łososiowym kolorze. Zazwyczaj występują symetrycznie, głównie na tułowiu i częściach kończyn. Zmiany skórne zwykle nie zajmują twarzy i owłosionej skóry głowy, rąk i stóp (jeżeli się zdarzają to są to bardzo rzadkie przypadki). Rozsiane zmiany zazwyczaj układają się równolegle do siebie tworząc kształt choinki.

Problemem jest jednak to, że łupież różowy Giberta charakteryzuje się bogactwem form i może w niektórych przypadkach stanowić trudności diagnostyczne.

Sprawdź też leki i maści dermatologiczne.

Łupież różowy Giberta − przyczyny

Przyczyny powstawania choroby nie została jeszcze w pełni opisane. Jest to choroba o podłożu infekcyjnym. Najbardziej prawdopodobnym czynnikiem wywołującym chorobę jest ludzki wirus herpes typu 6 i 7 (HHV6 i HHV7).

Łupież różowy Giberta − rozpoznanie

A jak rozpoznać chorobę? Najczęściej objawy choroby są na tyle charakterystyczne, że nie jest konieczne wykonywanie dodatkowych testów. Z reguły lekarz nie zleca badania histopatologicznego wycinków skóry. Kiedy lekarz rozpoznaje chorobę musi też wykluczyć m.in. kiłę drugorzędową, łojotokowe zapalenie skóry czy wyprysk.

Więcej o wyprysku kontaktowym możesz przeczytać w artykule: Wyprysk kontaktowy alergiczny: jak go wyleczyć?

Łupież różowy Giberta − jak leczyć?

Jak leczy się łupież różowy Giberta? Leczenie tak naprawdę nie jest konieczne, bo choroba sama ustępuje. To jednak, po jakim czasie choroba zniknie, zależy od indywidualnych predyspozycji Twojego organizmu. Zwykle trwa ona około 4 − 8 tygodni, ale może trwać zarówno krócej, jak i dłużej.

Co więcej, niektóre środki w tym preparaty przeciwgrzybiczne mogą nasilić świąd. W przypadkach nasilonego świądu stosuje się leki przeciwhistaminowe oraz miejscowe preparaty łagodzące np. z mentolem czy cynkiem.

Mimo, że jest to choroba łagodna i sama ustępuje, lepiej udaj się do lekarza − najlepiej do dermatologa, żeby ocenił zmiany skórne. Lekarz przeprowadzi z Tobą wywiad i badanie przedmiotowe. W rzadkich przypadkach może przeprowadzić poszerzoną diagnostykę. Głównie, żeby wykluczyć inne choroby.