Otoskleroza. Gdy stopniowo tracisz słuch…

Otoskleroza to mało znana i dobrze kamuflująca się choroba. Rozwija się powoli i często przez długi okres czasu pozostaje niezdiagnozowana. Stopniowy niedosłuch i szumy w uszach − to tylko niektóre z objawów, które wskazują na otosklerozę. Zobacz, co to za dziwna choroba uszu.

Otoskleroza − co to takiego?

Otoskleroza to choroba błędnika kostnego. W wyniku choroby zmienia się struktura błędnika kostnego w uchu wewnętrznym. Ta zmiana struktury sprawia, że strzemiączko (jedna z kosteczek słuchowych) jest mniej ruchome.

Na skutek tych zmian powstaje między innymi niedosłuch. Podłoże otosklerozy nie jest do końca znane. Wiadomo, że choroba może występować rodzinnie, co wskazywałoby na podłoże genetyczne. Częściej dotyka kobiet. Ciężko jest oszacować, ile osób zostaje dotkniętych tym zaburzeniem, bo ze względu na wolno rozwijające się objawy, bardzo często pozostaje niezdiagnozowana.

Sprawdź też, jak odetkać zatkane ucho.

Otoskleroza − objawy

Podstawowym objawem otosklerozy ucha jest niedosłuch. Problemy ze słuchem mogą stopniowo przybierać na sile i nie zawsze występują w tym samym stopniu na obu uszach. Najczęściej niedosłuch nie pojawia się nagle, a rozwija się przez lata. Z tego też względu czasem ciężko go zaobserwować, bo po prostu chory pozostaje nieświadomy i się do niego przyzwyczaja. Jest traktowany jako coś normalnego, co po prostu dzieje się z wiekiem. Co ciekawe u kobiet w ciąży i kobiet karmiących dotkniętych otosklerozą zwykle niedosłuch jest silniej odczuwany.

Innym z objawów wskazujących na otosklerozę jest cichsze mówienie. Chory mówi ciszej, bo dobrze słyszy swój glos. Dzieje się to dlatego, że zmiany w strukturze błędnika wpływają na przewodzenie dźwięku u chorego w ten sposób, że lepiej słyszy on wypowiadane przez siebie słowa.

Kolejnym objawem otosklerozy ucha są szumy uszne. Objaw ten występuje równolegle z niedosłuchem lub przed nim. Może występować nawet długo przed zauważalnym niedosłuchem. Szumy uszne do bardzo subiektywny objaw. Może mieć różny stopień nasilenia i być rożnie odbierany przez chorego. Ciekawym faktem jest to, że osoby chore na otosklerozę bardzo dobrze słyszą w hałaśliwym otoczeniu. Po pierwsze, dlatego że w takich warunkach współrozmówcy mówią głośniej niż zwykle, a po drugie hałas w tle maskuje występujące u chorego szumy uszne.

U części chorych na otosklerozę mogą pojawić się również zawroty głowy i zaburzenia równowagi. Jest to efekt zaburzenia prawidłowego działania błędnika – narządu odpowiadającego za prawidłowe utrzymanie równowagi. Objaw ten występuje przeważnie u osób starszych.

Sprawdź też, jak prawidłowo oczyścić uszy.

Otoskleroza − leczenie

Niestety, w tym momencie nie ma skutecznego sposobu zapobiegania otosklerozie. Istnieją natomiast metody leczenia jej skutków i poprawiania słuchu. Jednym ze sposobów leczenia jest stosowanie fluorku sodu, wapnia i witaminy D. Metodą wspomagania słuchu jest natomiast stosowanie odpowiednio dobranych do potrzeb pacjenta aparatów słuchowych.

Rozważyć można również interwencje chirurgiczną, która jest tak naprawdę najefektywniejszym sposobem walki z otosklerozą. Ingerencja chirurgiczna poprawia zarówno słuch, jak i przywraca poprawność ruchomości struktur za niego odpowiedzialnych. Obecnie wykonuje się 3 rodzaje zabiegów chirurgicznych: stapedektomie, stapedektomie częściową i stapedotomię. Zabiegi te różnią się stopniem ingerencji w strukturę strzemiączka i ich rodzaj jest rozważany indywidualnie w zależności od stopnia zmian w konkretnym przypadku. Zabiegi te wykonuje się za pomocą narzędzi mikrochirurgicznych lub lasera. W przypadku niedosłuchu obustronnego zwykle operuje się ucho, na którym występuje większy niedosłuch.

Warto wiedzieć jednak, że po zabiegach tego typu chory musi przez pewien okres czasu unikać lotów samolotem i pływania. Dodatkowo, zaleca się całkowite wykluczenie nurkowania. Leczenie chirurgiczne jest przeciwwskazane między innymi okresie ciąży, w stanach zapalnych uszu, perforacji błony bębenkowej czy chorobie Meniera. Ze względu na przeciwwskazania do zabiegów i zróżnicowany przebieg choroby i stopień jej zaawansowania metoda leczenia dobierana jest indywidualnie po odpowiedniej diagnostyce.