Zwyrodnienie plamki żółtej: leczenie objawowe preparatami anty-VEGF
Czym jest zwyrodnienie plamki żółtej? Kto jest najbardziej narażony na rozwój tej choroby? Jakie powikłania wiążą się z ADM? Jak przebiega leczenie? Dowiedz się więcej!
Spis treści
Zwyrodnienie plamki żółtej oka (AMD- age-related macular degeneration) to postępująca chorobą wzroku, która może prowadzić do znacznego pogorszenia widzenia, ze ślepotą włącznie. AMD dotyczy przede wszystkim osób po 50. roku życia. W tej grupie wiekowej główna przyczynę całkowitej utraty wzroku stanowi właśnie zwyrodnienie plamki żółtej. Leczenie jest trudne i zależy od postaci tej choroby. Skąd bierze się choroba oczu zwana AMD? Czy dla pacjentów jest jakiś ratunek? Jak wygląda leczenie zwyrodnienia plamki żółtej?
Zwyrodnienie plamki żółtej, czyli choroba oczu ADM
Czym w ogóle jest żółta plamka w oku? Oko człowieka jest niezwykle skomplikowanym narządem, za pomocą którego odbierasz bodźce wzrokowe. Jedną ze struktur, która buduje oko jest siatkówka, czyli błona odbierająca impulsy wzrokowe. Błona ta odbiera i przekazuje wspomniane bodźce do mózgu, gdzie obraz jest interpretowany. Gdy sygnał dotrze do mózgu, dopiero wtedy człowiek jest świadomy, że coś widzi. Plamka żółta (łac. macula lutea) to punkt na siatkówce, gdzie jest największe zagęszczenie fotoreceptorów, czyli czopków. Dzięki temu jest to punkt o największej rozdzielczości widzenia.
Sprawdź też witaminy i minerały w tabletkach wspomagające prawidłowe widzenie.
Zwyrodnienie plamki żółtej oka − grupa ryzyka
Niestety, u części osób po 50. roku życia, w obrębie plamki żółtej rozwija się choroba, która prowadzi do powstania nieodwracalnych zmian zwyrodnieniowych siatkówki i naczyniówki. Zarówno częstotliwość, jak i stopień zaawansowania AMD rośnie wraz z wiekiem. Choroba ta ma 2 formy – pierwsza postępuje wolno − to postać sucha (90% chorych z AMD), druga to postać wilgotną, która jest bardziej destrukcyjna i szybciej postępuje (ok. 10% chorych z AMD).
Zwyrodnienia plamki żółtej oka − przyczyny
Dokładne pochodzenie choroby nadal jest niepoznane. Istnieje wiele przyczyn rozwoju AMD, wśród których wyróżnia się zarówno przyczyny genetyczne (rodzinna skłonność do rozwoju choroby) i czynniki środowiskowe. Częściej na chorobę zapadają kobiety, osoby w podeszłym wieku, osoby rasy białej czy niebieski kolor tęczówki. Nie mamy na nie jednak wpływu. Nieleczone nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, otyłość i nałogowe palenie papierosów to czynniki ryzyka, które zależne są od pacjenta i które chory może modyfikować.
Sprawdź też produkty do higieny oczu.
Leczenie zwyrodnienia plamki żółtej
Terapia AMD zależy od postaci tej choroby. Sucha postać zwyrodnienia plamki żółtej polega na odkładaniu się z siatkówce złogów, które zaburzają widzenie. Postać ta postępuje bardzo powoli i późno daje objawy. Leczenie tej formy zwyrodnienia plamki żółtej polega przede wszystkim na profilaktyce. Ważną rolę gra tutaj dieta! Najlepszym rozwiązaniem jest dieta śródziemnomorska, bogata w warzywa i owoce, z małą ilością mięsa. Jadłospis powinien obfitować w produkty, które zawierają karotenoidy, glutation i długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Staraj się kontrolować poziom cholesterolu. Bardzo ważny jest też całkowity zakaz palenia papierosów.
Sprawdź też, co jeść, aby utrzymać wzrok w dobrym stanie.
Większym wyzwaniem dla okulistów jest leczenie postaci wilgotnej zwyrodnienia plamki żółtej. Ten typ AMD przebiega z tworzeniem się licznych, nowych naczyń w obrębie naczyniówki (neowaskularyzacja). To powoduje powstanie nieodwracalnych zmian tych struktur i w konsekwencji utratę wzroku. Do metod leczniczych, które opóźniają postęp choroby należy laseroterapia, terapia fotodynamiczna czy podawanie czynnika anty-VEGF. Na czym polega leczenie zwyrodnienia plamki żółtej czynnikiem anty-VEGF? W przebiegu AMD dochodzi do niedotlenienia, które jest sygnałem do produkcji różnych czynników wzrostu, w tym naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF vascular endothelial growth factor). Nasila on powstawanie nowych naczyń. Leczenie czynnikiem anty-VEGF ma zahamować powstawanie nowych naczyń krwionośnych, a to opóźnia postęp choroby. Leki te podawane są bezpośrednio do gałki ocznej, a dokładnie do ciała szklistego, które wypełnia oko.
Dotychczasowe doświadczenia pokazują, że regularne leczenie czynnikiem anty-VEGF spowalnia, a niekiedy może nawet zatrzymać postęp choroby i poprawić jakość wzroku pacjenta.
Z uwagi na to, że wyraźne objawy AMD mogą się pojawić dopiero w zaawansowanym stadium choroby, po 40. roku życia warto choć raz być zbadanym przez okulistę. Lepiej nie zwlekać z profilaktyczną wizytą. Dbaj o swoje oczy!