Wymiotowanie krwią - najczęstsze przyczyny

Wymiotowanie krwią zawsze lepiej skonsultować z lekarzem. Szczególnie masywne wymioty z dużą ilością krwi mogą wymagać natychmiastowej pomocy. Przyczyny krwawienia mogą być różne może być to związane z uszkodzeniem przełyku, żołądka czy dwunastnicy. Badanie endoskopowe umożliwia odnalezienie miejsca krwawienia i zapobieżenie jego nawrotom. 

Wymiotowanie krwią

Wymioty krwiste, czyli obecność świeżej krwi lub skrzepów w treści wymiocin i wymioty fusowate, które przypominają fusy po kawie to niepokojące objawy.

Świeża, czerwona krew świadczy najczęściej o uszkodzeniu przełyku lub intensywnym i masywnym krwawieniu z żołądka. Jeśli natomiast krew dłużej zalega w żołądku, przemiany chemiczne hemoglobiny z kwasem solnym, doprowadzają ją do wyglądu brunatnych fusów po kawie.

Sprawdź też, z czego mogą wynikać nudności i wymioty.

Zespół Malloryego-Weissa oznacza linijne pęknięcia śluzówki przełyku i wpustu (czyli początkowej części żołądka), których przyczyną są zazwyczaj uporczywe i silne wymioty, szczególnie u alkoholików. W większości przypadków krwawienie ustępuje samo lub po leczeniu zachowawczym.  

Wymiotowanie krwią po alkoholu związane jest z jego szkodliwym działaniem na błonę śluzową żołądka (krwotoczne zapalenie błony śluzowej), ale może być także efektem wyżej wspomnianych pęknięć błony śluzowej przełyku, czy obecnością wrzodów żołądka lub dwunastnicy. Krwotoczne zapalenie błony śluzowej żołądka może być także skutkiem stosowania niektórych leków, np. niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Szacuje się, że uszkodzenia błony śluzowej i nadżerki stanowią około 30% przyczyn krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego.

Krwawienie z wrzodu, które jest powikłaniem choroby wrzodowej, stanowi najczęstszą przyczynę krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego. W większości przypadków ustępuje samoistnie, ale nie można go zlekceważyć.

Sprawdź też, z czego może wynikać ostry ból brzucha.

Rak żołądka to rzadsza przyczyna krwistych czy fusowatych wymiotów. Taki objaw świadczy zwykle o znacznym zaawansowaniu choroby.

Wymioty z krwią - objawy towarzyszące

Wymiotowanie krwią rzadko jest izolowanym objawem. Zwykle towarzyszy mu ból czy dyskomfort w zależności od przyczyny krwawienia. Jeśli ilość utraconej krwi jest duża, szybko możesz poczuć się osłabiony i bez sił.

Obniżone ciśnienie tętnicze, przyspieszone tętno, zawroty głowy, bladość, wzmożona potliwość, uczucie duszności i zwiększonego pragnienia mogą wskazywać na bardzo niebezpieczny wstrząs hipowolemiczny, który wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. Obecność krwi w górnym odcinku przewodu pokarmowego prowadzi do pojawienia się smolistych stolców, których przyczyną także są reakcje chemiczne krwi w żołądku, działanie enzymów i bakterii.

Sprawdź też, na co może wskazywać krew w kale.

Jak reagować na wymioty z krwią?

Wymiotowanie krwią zawsze lepiej skonsultować z lekarzem. Masywne krwawienie wymaga przyjęcia do szpitala i natychmiastowych działań.

Pamiętaj, żeby przekazać lekarzowi informacje o wszystkich zażywanych przez Ciebie lekach, szczególnie jeśli stosujesz niesteroidowe leki przeciwzapalne, kortykosteroidy i antykoagulanty. Powiedz też o ewentualnym nadużywaniu alkoholu.

W szpitalu zostaną wykonane odpowiednie badania (badanie fizykalne, pobranie krwi, EKG), a równocześnie będzie prowadzone leczenie przeciwwstrząsowe. Jego celem jest jak najszybsze wyrównanie objętości utraconej krwi i zapobieżenie następstwom tej utraty.

Żeby ustalić miejsce krwawienia i wdrożyć adekwatne leczenie, najczęściej przeprowadza się badanie endoskopowe lekarz dzięki specjalnej kamerce ogląda Twój przełyk i żołądek.

Szczegółowe postępowanie zależy od danej sytuacji. W krwawieniu z pękniętych żylaków przełyku lekarz może wykonać endoskopową skleroterapię lub założyć gumowe podwiązki wraz z leczeniem farmakologicznym, które obniża ciśnienie w układzie wrotnym. To pozwala najczęściej opanować krwotok.

W niektórych przypadkach zakłada się specjalną  sondę Sengstakena-Blakemorea, która doraźnie pomoże ustabilizować chorego i odroczyć termin endoskopii lub zabiegu operacyjnego.

Krwawienie z wrzodów żołądka i dwunastnicy w wielu przypadkach samo ustaje (aż w 90%). Zaleca się jednak endoskopowe leczenie, żeby zapobiec nawrotom krwawienia. Zawsze towarzyszy temu farmakologiczne leczenie przyczynowe (inhibitory pompy protonowej).

W rzadkich przypadkach krwawień z górnego odcinka układu pokarmowego, ani leczenie endoskopowe, ani farmakologiczne nie przynosi oczekiwanych skutków. W takiej sytuacji konieczna może okazać się operacja, w której podwiązuje się naczynia, wytwarza zespolenie wrotno-systemowe, wycina owrzodzenia czy w skrajnych przypadkach nawet usuwa cały żołądek.