Niedobór witaminy D – objawy, przyczyny i leczenie. Jakie są normy witaminy D?

16. 8. 2022 · 7 minut czytania

Niedobory witaminy D inicjują szereg niekorzystnych następstw w naszym organizmie. Dlatego tak ważne jest, by jej braki uzupełniać ekspozycją na słońce, odpowiednią dietą oraz suplementacją.

Barbara Bukowska
Barbara Bukowska
Niedobór witaminy D – objawy, przyczyny i leczenie. Jakie są normy witaminy D?

Witamina D, powszechnie nazywana witaminą słońca, należy do grupy związków niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Uczestniczy w wydzielaniu niektórych hormonów, a także koordynuje działanie wielu narządów. Niestety każdy z nas narażony jest na niedobory. Dowiedz się, czym objawia się deficyt witaminy D oraz jak skutecznie podnieść jej poziom!

Witamina D – jaką pełni rolę i za co odpowiada?

Coraz więcej danych naukowych wskazuje, że suplementacja witaminy D poprawia odporność organizmu i zabezpiecza go przed infekcjami. Ponadto poprzez modulację odpowiedzi immunologicznej witamina ta może łagodzić przebieg COVID-19 i zapobiegać wystąpieniu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). Witamina D bierze udział nie tylko w odpowiedzi immunologicznej, ale w wielu innych kluczowych dla zachowania zdrowia procesach, m.in.:

  • Reguluje gospodarkę wapniowo-fosforanową, zapewniając prawidłowy rozwój kości i zębów,
  • Odgrywa rolę w regeneracji neuronów,
  • Chroni przed nowotworami oraz chorobami przewlekłymi (cukrzycą, chorobami serca), 
  • U kobiet w ciąży odpowiada za prawidłowy wzrost płodu.

Źródłem witaminy D jest przede wszystkim produkcja skórna pod wpływem ekspozycji na słońce. Witamina D – a w czym jest, jeśli chodzi o żywność? Niestety tylko niewielkie jej ilości znajdują się w tłustych rybach morskich, grzybach,  jajach czy krowim mleku.

Niedobór witaminy D – przyczyny

Sprawdź popularne kategorie

Niedobór witaminy D – przyczyny

Podaż witaminy D do organizmu może być zakłócona przez różne czynniki. Co można wyróżnić wśród najważniejszych przyczyn?

  • Niewystarczająca ekspozycja na słońce. Najważniejszym źródłem witaminy D jest promieniowanie słoneczne – synteza skórna pod wpływem promieniowania UVB może pokryć aż 90% dziennego zapotrzebowania na tę substancję. Efektywność ekspozycji słonecznej w wielu przypadkach jest bardzo utrudniona. Wpływ na to mają: klimat, szerokość geograficzna, pora dnia i, roku, poziom zanieczyszczenia powietrza. W Polsce synteza skórna naturalnej witaminy D praktycznie nie zachodzi w okresie od września do kwietnia.
  • Dostarczanie małej ilości witaminy D z pożywieniem. Codzienna dieta zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na witaminę D zaledwie w 3 –5%, dlatego niedobory w populacji są powszechne.
  • Choroby przewlekłe. Wśród nich wymienia się między innymi: cukrzycę, niewydolność nerek, mukowiscydozę, chorobę Leśniowskiego – Crohna, chorobę Whipple’a, schorzenia wątroby itp. Nerki i wątroba to strategiczne narządy biorące udział w prawidłowym metabolizmie witaminy D w ustroju, dlatego zaburzenia ich czynności zwiększają ryzyko niedoborów.
  • Przyjmowane leki. Niektóre środki farmakologiczne mogą wpływać na zmniejszoną przyswajalność witaminy D. Zaliczają się do nich m.in.: ryfampicyna, izoniazyd czy leki przeciwpadaczkowe.

Objawy niedoboru witaminy D

U osób cierpiących na niedobory witaminy D obserwuje się następujące objawy:

  • Osłabienie mięśni,
  • Częste infekcje,
  • Zwiększoną wrażliwość na bodźce – uczucie bólu całego ciała,
  • Silne bóle głowy niewiadomego pochodzenia,
  • Senność,
  • Zmniejszoną odporność na stres,
  • Utratę apetytu,
  • Szybką męczliwość,
  • Trudności w gojeniu ran.

Brak witaminy D to również objawy skórne. Witamina D poprawia kondycję skóry, jej niedobór może objawiać się szybszym starzeniem się skóry, jej podrażnieniem i zaczerwienieniem. Ciężki niedobór witaminy D może również nasilać dolegliwości przewlekłych chorób skóry: AZS czy łuszczycy.

Witamina D i jej niedobory mogą również dawać objawy związane z zaburzeniami metabolizmu – obserwuje się to zwykle jako trudności w zgubieniu zbędnych kilogramów. 

Charakterystycznym objawem, także ciężkiego niedoboru witaminy D, jest nadmierna potliwość, szczególnie w okolicy głowy i szyi. 

Niedobór witaminy D – objawy psychiczne

Jednym z objawów niedoboru witaminy D mogą być symptomy związane z psychiką, takie jak ogólne obniżenie nastroju. Może się to przejawiać stanami przygnębienia, spadkiem motywacji, a w cięższych przypadkach prowadzić nawet do rozwoju zaburzeń depresyjnych czy lękowych.

Skutki niedoboru witaminy D

Skutki niedoboru witaminy D

Niedobór witaminy D może skutkować poważnymi schorzeniami ze strony wielu układów organizmu. Negatywnie wpływa m.in. na:

  • Układ odpornościowy – niskie stężenie witaminy D przyczynia się do zwiększonej podatności na wszelkiego rodzaju infekcje oraz ogólnego osłabienia układu immunologicznego: z niedoborami witaminy D powiązano większą zapadalność na choroby autoimmunologiczne (reumatoidalne zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane) oraz niektóre nowotwory (raka piersi, prostaty oraz jelita grubego),,
  • Układ kostny – witamina D zapewnia prawidłową gospodarkę wapniowo-fosforanową (jest jedną ze składowych witamin na zęby). Te dwa pierwiastki uczestniczą w procesach mineralizacji tkanki kostnej, stając się głównym budulcem kości i zębów. Skutkiem niedoborów mogą więc być częste złamania i skrzywienia, a także choroby układu kostnego (osteoporoza, osteomalacja)., Niedobory witaminy D w dzieciństwie (awitaminoza) mogą upośledzać wchłanianie wapnia i przyczyniać się do rozwoju krzywicy,
  • Okres ciąży – właściwa podaż witaminy D podczas ciąży jest niezwykle istotna zarówno dla zdrowia kobiety, jak i prawidłowego rozwoju dziecka.

Witamina D – norma. Jaki jest jej prawidłowy poziom?

Rutynowym badaniem pozwalającym określić poziom witaminy D w organizmie jest oznaczenie we krwi jej metabolitu – 25(OH)D. Jaki są normy dla witaminy D?

Poniżej 10 mg/mlciężki niedobór,
10–20 ng/mlznaczny niedobór,
20–30 ng/mlniewystarczające stężenie (suboptymalne),
30–50 ng/mloptymalne stężenie,
50–100 ng/mlwysokie stężenie,
Powyżej 100 ng/mltoksyczne stężenie.

 

Prawidłowy poziom witaminy D powinien więc wynosić od 30 do 50 ng/ml. Takie stężenie pozwala na utrzymanie zdrowia kości i sprawnego funkcjonowania układu odpornościowego. Witamina D poniżej normy (< 30 ng/ml) świadczy o niedoborach – im niższe stężenie, tym głębsze deficyty. 

Pamiętajmy również o tzw. normach funkcjonalnych. Zakres wartości referencyjnych dla badań laboratoryjnych jest zwykle dość szeroki – ustala się go na podstawie badań dla ogółu populacji. 

Dla niektórych pacjentów, szczególnie zmagających się z chorobami autoimmunologicznymi, poziom uznany za optymalny (30–50 ng/ml) może być zbyt niski dla prawidłowego funkcjonowania. To, jaki powinien być poziom witaminy D u pacjenta obarczonego konkretnymi problemami zdrowotnymi, warto omówić z lekarzem i wspólnie ustalić zasady suplementacji.

Jakie choroby powoduje niedobór witaminy D?

Suplementacja witaminy D

By móc dostarczyć organizmowi odpowiednią ilość witamin krwiotwórczych, w tym witaminy D w okresie jesienno-zimowym, warto zadbać o ich podaż poprzez przyjmowanie suplementów diety. Eksperci zalecają suplementację witaminy D zarówno u niemowląt, małych dzieci, jak i dorosłych. Formę preparatu oraz dawkę dostosowuje się do potrzeb i preferencji pacjenta.Dawka witaminy D powinna być dobrana indywidualnie z uwzględnieniem wieku, masy ciała, nasłonecznienia (pory roku) oraz stylu życia. Witamina D dla dzieci ma istotne znaczenie, ponieważ wpływa na poprawny rozwój kości i zapobiega skrzywieniom kręgosłupa. Witamina D dla noworodka suplementowana już od pierwszych dni wspiera jego właściwy rozwój.

Witamina D – dawkowanie

Dobierając właściwą dawkę witaminy D, w pierwszej kolejności należy sprawdzić poziom jej stężenia we krwi. W Polsce skierowanie na badanie w ramach refundacji może zlecić wyłącznie lekarz specjalista – najczęściej endokrynolog. Niestety lekarz POZ (Podstawowej Opieki Zdrowotnej) nie ma takich uprawnień. Komercyjny koszt oznaczenia jej poziomu może być różny w zależności od laboratorium, z reguły jest to kwota wahająca się od 80 do 100 zł. 

Zalecenia dawkowania witaminy D są różne, jednak posiłkując się aktualnymi wytycznymi, przyjmuje się następujące normy:

  • Noworodki i niemowlęta – rekomendowana suplementacja powinna rozpocząć się od pierwszych dni życia w dawce 400 j.m./dobę,
  • Dzieci (1– 10 lat) – 600 – 1000 j.m./dobę,
  • Młodzież (11– 18 lat) – 1000 – 2000 j.m./dobę,
  • Dorośli i seniorzy – 1000 – 4000 j.m./dobę.

Witaminę D należy suplementować od października do kwietnia, a także wiosną i latem w przypadku osób unikających słońca.

Powyższe zalecenia dotyczą ogółu populacji. A jakie dawki przy ciężkim niedoborze?  Dawek rekomendowanych nie wolno mylić z dawkami górnymi.

Pamiętaj!
Dobór odpowiedniego dawkowania zawsze powinnien zostać przeprowadzony przez lekarza. 

Witamina D – w czym jest?

Witaminę D, w odróżnieniu od innych witamin, trudno znaleźć w źródłach pokarmowych. Niemniej zdrowa, zbilansowana dieta, poza ogólnym korzystnym wpływem na organizm, może być uzupełnieniem suplementacji witaminy D.

  • Największe ilości witaminy D występują w tłustych rybach morskich: węgorzu, makreli, śledziu czy łososiu. W zależności od rodzaju ryby i formy przyrządzenia porcja dania może dostarczać nawet 1000 j.m. witaminy D.
  • Ciekawym uzupełnieniem diety bogatym w witaminę D są orientalne grzyby: shiitake  i maitake
  • Z rodzimych produktów relatywnie dobrymi źródłami witaminy D są produkty mleczarskie: jaja (szczególnie żółtko), żółty ser oraz krowie mleko. W nabiale jednak znajduje się nie więcej niż 10 j.m. witaminy D w przeliczeniu na 100 g produktu.

Podsumowanie

Niedobór witaminy D nigdy nie powinien być lekceważony. Warto regularnie sprawdzać jej stężenie we krwi i dbać o właściwą suplementację. W każdej aptece dostępne są preparaty witaminy D w różnych postaciach przeznaczone dla różnych grup pacjentów: dzieci, dorosłych czy kobiet w ciąży.

Źródła: 
  1. H. Myśliwiec, M. Myśliwiec, Rola witaminy D w ustroju, „Medycyna po Dyplomie”. Wrzesień 2007. 16/9, s. 130–135, 2007.
  2. J. Kosińska, K. Billing-Marczak, M. Krotkiewski. Nowe nieznane funkcje witaminy D, „Medycyna Rodzinna”, s. 34–47, 2008.
  3. 3. A. Szczeklik, P. Gajewski, Interna Szczeklika 2018, Medycyna Praktyczna.
  4. https://www.grassrootshealth.net/blog/defining-optimal-levels-doses-vitamin-d-every-individual/ [online, dostęp: 14.11.2024 r.]
  5. Płudowski P, Kos-Kudła B, Walczak M, Fal A, Zozulińska-Ziółkiewicz D i in. Guidelines for Preventing and Treating Vitamin D Deficiency: A 2023 Update in Poland. Nutrients. 2023 Jan 30;15(3):695. doi: 10.3390/nu15030695. PMID: 36771403; PMCID: PMC9920487.
  6. Sizar O, Khare S, Goyal A, Givler A. Vitamin D Deficiency. 2023 Jul 17. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2024 Jan–. PMID: 30335299.
  7. A. Rusińska i in., Zasady suplementacji i leczenia witaminą D, Postępy Neonatologii 2018; 24(1).

Więcej artykułów na ten temat

O autorze
Barbara Bukowska
Barbara Bukowska
Jestem farmaceutką i biofizykiem. Pracowałam w aptece, na uczelni i w firmie farmaceutycznej – znam świat medycyny z wielu różnych stron. Dzielę się swoją wiedzą, pisząc branżowe teksty dla pacjentów i ekspertów. Interesują mnie szczególnie tematy związane ze zdrowiem rodziny oraz nowoczesną farmakoterapią. Uwielbiam literaturę medyczną (kryminały, reportaże, pozycje popularnonaukowe).
Przeczytaj więcej od tego autora
O autorze
Barbara Bukowska
Barbara Bukowska
Jestem farmaceutką i biofizykiem. Pracowałam w aptece, na uczelni i w firmie farmaceutycznej – znam świat medycyny z wielu różnych stron. Dzielę się swoją wiedzą, pisząc branżowe teksty dla pacjentów...
Przeczytaj więcej od tego autora

checkout.warnings.Notice