Zapalenie okostnej zęba − ból zęba, który powali nawet twardziela!

Jeżeli nie wyleczysz odpowiednio zakażenia zębopochodnego, możesz nabawić się zapalenia okostnej zęba. Pacjenci przyznają, że ból towarzyszący temu schorzeniu jest niemal nie do wytrzymania. Zobacz, co może być przyczyną zapalenia okostnej zęba i dlaczego środki przeciwbólowe na niewiele się tutaj zdadzą.

Okostna zębowa − co to jest?

Zacznijmy od tego czym jest okostna. Jest to bardzo silnie unaczyniona i ukrwiona, włóknista tkanka łączna właściwa.

Okostna składa się z 2 warstw:

• zewnętrznej, która posiada dużą ilości włókien kolagenowych
• wewnętrznej, która z kolei zawiera bardzo dużo komórek, w tym komórki macierzyste, które mogą przekształcić się w komórki kościotwórcze. Odpowiadają też za regeneracje i przebudowę tkanki kostnej

W okostnej, oprócz naczyń i nerwów, znajduje się wiele zakończeń bólowych. Dlatego w razie jakiegokolwiek podrażnienia okostnej,  możesz czuć silny ból.

Okostna pełni funkcję odżywczą i jest odpowiedzialna za przebudowę kostną i regenerację tkanki w razie np. złamania.

Sprawdź też, skąd bierze się próchnica zębów.

Zapalenie okostnej zęba − przyczyny

Przyczyną stanu zapalnego jest najczęściej ubytek próchniczy, który powoduje ostry stan zapalny miazgi. Ten z kolei przechodzi przez otwór okołowierzchołkowy na ozębną, a następnie do przylegającej tkanki kostnej wyrostka zębodołowego i na okostną.

Na początku choroby powstaje surowiczy stan zapalny, który jednak bardzo szybko przekształca się w ostrą, ropną postać zapalenia okostnej. Wysięk ropny, który gromadzi się pomiędzy okostną a kością powoduje odwarstwienie się obu tych tkanek, zapalenie okostnej i powstanie ropnia podokostnowego.

Kiedy ciśnienie w okostnej zębowej wzrasta, przez gromadzącą się ropną wydzielinę i gazy produkowane przez bakterie, okostna przerywa swoją ciągłość. Wtedy wydzielina wydostaje się pod błonę śluzową wyrostka zębodołowego i powstaje ropień podśluzówkowy. W tym czasie dolegliwości bólowe znacznie się zmniejszają, a na błonie śluzowej wyrostka zębodołowego powstaje chełboczące wygórowanie.

Pamiętaj, że różne obszary twarzoczaszki połączone są ze sobą bogatą siecią naczyń, a stan zapalny łatwo szerzy się przez przestrzenie powięziowe nawet do odległych struktur anatomicznych. Zajęcie niektórych z nich może być bardzo niebezpieczne, np. ropień języka może powodować poważne trudności z oddychaniem. Stany ropne są szczególnie niebezpieczne dla pacjentów z obniżona odpornością, po przeszczepach, cierpiących na cukrzycę czy chorych na nowotwór.

Sprawdź, czym jest próchnica korzenia zęba.

Zapalenie okostnej zęba − objawy

Nie bez powodu mówi się, że ból, który towarzyszy powstaniu ropnia podokostnowego powaliłyby nawet największego twardziela. Jest on nie tylko niezwykle silny, ale też pulsujący, ciągły, samoistny.

Ból nasila się, gdy przyjmujesz pozycję horyzontalną (spowodowane jest to zmianą ciśnienia). Możesz go też odczuwać pod wpływem ciepła.

Ząb przyczynowy jest łatwo rozpoznać, bo jest:

• tkliwy,
• wrażliwy na opuk i nagryzanie,
• „wysadzony” z zębodołu,
• rozchwiany,

Charakterystyczne jest też to, że błona śluzowa w okolicy takiego zęba jest zaczerwieniona, obrzęknięta, tkanki maja zwiększona ciepłotę.

Dodatkowo możesz odczuwać też objawy ogólnoustrojowe w postaci złego samopoczucia, dreszczy i gorączki.

Sprawdź też, jak poprawnie używać nici dentystycznych.

Zapalenie okostnej zębowej − leczenie

Najważniejsze jest leczenie przyczynowe, dlatego lepiej zgłoś się do lekarza-stomatologa. On wykona drenaż zalęgającej wydzieliny.

Ze względu na silne, samoistne, ciągłe dolegliwości bólowe pacjenci sami, na własną rękę przyjmują bardzo duże ilości środków przeciwbólowych. Niestety, są one nieskuteczne. Zmieniona zapalnie tkanka, zmienia swoje pH, co zaburza penetracje substancji czynnych i znosi ich działanie przeciwbólowe. Wykonanie skutecznego znieczulenia w gabinecie stomatologicznym jest utrudnione z tej samej przyczyny. Nie bój się jednak, że leczenie będzie bolesne − stomatolog, który zna dobrze anatomię i topografię znieczuli Cię tak, że zabieg będzie całkowicie bezbolesny.

Stomatolog otworzy ząb przyczynowy tak, żeby zmieniona zapalnie tkanka i wydzielina mogły wydostać się z jamy zęba. Żeby uniknąć dolegliwości ze strony ozębnej warto jest utrzymywać koronę zęba w palcach i ustabilizować ją w ten sposób (ząb jest często dość ruchomy). Już samo usunięcie ropnego lub krwisto-ropnego wysięku powoduje natychmiastowe ustąpienie bólu.

Następnie lekarz przeprowadzi antyseptyczne leczenie kanałowe, które polega nie tylko na mechanicznym opracowaniu ścian kanału zęba, ale także na ich obfitym płukaniu typowymi związkami chemicznymi i zastosowaniu dokanałowych wkładek antyseptycznych przed ostatecznym zamknięciem zęba.

Sprawdź też, skąd biorą się ubytki w zębach.

W przypadku istnienia ropnia podokostnowego lub podśluzówkowego leczeniem z wyboru jest nacięcie ropnia i ewakuacja treści ropnej. Cięcie wykonywane jest w przedsionku jamy ustnej w rzucie wierzchołka korzenia. Należy pamiętać aby ujście zostało poszerzone na tyle by cała wydzielina  mogła się wydostać. Otwarta ranę przepłukiwana jest antybakteryjnym roztworem chlorheksydyny i roztworem metronidazolu. Ząb przyczynowy oczywiście wymaga leczenia endodontycznego.

Gdy oprócz dolegliwości miejscowych pojawiają się objawy ogólne takie jak gorączka, złe samopoczucie, dreszcze rozległy obrzęk, lekarz oprócz wykonania leczenia przyczynowego może podać cierpiącemu pacjentowi antybiotyk na zapalenie okostnej!

Więcej o antybiotykach w stomatologii możesz przeczytać w artykule: Antybiotyki w stomatologii: kiedy właściwie trzeba je stosować?